ေက်းဇူးျပဳၿပီး …
ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ေယာက္တည္း မထားခဲ့ၾကပါနဲ႔ဗ်ာ …
…………………………………
…………………………….
…………………..
ကြဲေၾကေနတဲ့ ႏွလံုးသားကို ဒီညေန ၀တ္ဆင္ၿပီး …
ငိုေၾကြးေနတဲ့ ေကာင္းကင္ႀကီးေအာက္
ေခါင္းလွ်ိဳလိုက္တယ္ …
ေနာက္ …
ေသခ်ာတာတစ္ခုကို ဦးေဏွာက္ထဲ
ကဗ်ာကသီပန္ဆင္ထားလိုက္တယ္ …
“ ဒီညေတာ့ ငါ့ေမွာင္မိုက္ျခင္းေတြ …
ကခုန္ျမဴးတူးၾကၿပီ … ´´
………………………..
(၂)
တစ္ေယာက္တည္း ဘ၀မွာ …
(အသည္းကြဲေနတဲ့ ညမွာ …)
စိတ္အေတြးေတြ ႏွစ္က်ေထာင္သားတခ်ိဳ႕လို
ရိုင္းစိုင္းတတ္လြန္းလို႔ပါ …
စကၡဳအာရံုေတြ နတ္ဆိုးကမၻာမွာ ယိုင္လဲက်တတ္လြန္းလို႔ပါ …
ေတြးေနသမွ် အားလံုး …
ေစတန္ေစရာ တမန္ဆိုးေတြ …
…………………………………..
(၃)
အသည္းကြဲေနတဲ့ ညမွာ
လမင္းကို လႊတ္ခ် …
တစ္ေယာက္တည္း နီယြန္မီးေထာင္ေသာင္းမ်ားစြာေအာက္က
ဆိုင္ၿမိဳင္ျခင္း အသက္ရႈသံေတြကို …
ပံုေဖာ္ၾကည့္ေတာ့ …(သူတို႔အားလံုး)
ဒုတိယေကာင္းကင္ႀကီးေအာက္မွာ က်ိန္းစက္ေနၾကၿပီ …
……………………………………………….
(၄)
ကဗ်ာ …
ေကာင္မေလး …
အသည္းကြဲျခင္း …
အလြမ္းအေဆြး …
ႏွင္းဆီအၿပံဳး …
နတ္ဆိုးႏႈတ္ခမ္းေတြရဲ့ က်ိန္စာေတြ …
လွပျခင္း က်ိန္စာသင့္ေနတဲ့ အိပ္မက္ေတြ …
အားလံုး ….
အားလံုးနဲ႔ ေ၀းရာ …
ေမွာင္မိုက္ျခင္း ကမၻာတို႔ဆီ …
ဒီမိုးေတြ လႈိင္လႈိင္ျပဳတ္က်တဲ့ ညမွာ …
(ျဒပ္မဲ့လမင္းတစင္းနဲ႔)
မိုးတိမ္တသိုက္လို ေအးေအးလူလူျဖတ္သန္းသြားခ်င္တယ္ အေမ …