ေႏြေခါင္ေခါင္မွာ မိုးက မဆက္မျပတ္ရြာ
ေကာငး္ကင္မိုးေတာ့ မဟုတ္ဘူး
ရင္ထဲက မိုး….. ……
အံု့မွိုင္းတဲ့ စိတ္ေလလြင့္က အလိုလို ကမ္းကပ္ဖို့ရွာ
ဒီလို ေႏြညေနမွာပဲ
ငါ………… က်ရွံုးခဲ့ရတယ္

၀၆ ရဲ့ ခပ္ေဆြးေဆြးေန့ရက္အခ်ိဳ့ကို ျပန္လွန္
`ရင္ကြဲမတတ္ ´ ဆိုတဲ့ စကား..
မ်က္၀န္းတစ္ခ်က္ စြန့္ၾကဲရံုနဲ့
ငါ….. ခ်စ္မိခဲ့တယ္
ငါ….. အခ်စ္ေတြတိုးခဲ့တယ္

မ.ရယ္ …
အိပ္မက္ျမဴတို့ရဲ့ ေ၀၀ါးျခင္းမွာ

3B ေရွ့မွာ ရွုပ္ယွက္ခတ္ခဲတဲ့ ငါ့ေျခရာေတြ
ႏွင္းဆီ၀ါ တစ္ပြင့္ ေကသာဦးမွာ ပန္ဆင္တုန္းက
` လွရက္လြန္းပါတယ္ ´ လို့ 
ခပ္တိုးတိုး ေရရြတ္မိ
ပနး္တစ္ပြင့္ေၾကာင့္ 
အဆိပ္တက္ခဲ့မွန္း
သံုးရာသီလံုး ေယာင္လို့ေတာင္ မေတြးမိဘူး

ေန့ရက္ေတြရဲ့ တိုက္စားျခင္း ျဖစ္စဥ္မွာ
ခပ္မဆိတ္ရူးသြပ္ခဲ့ရတဲ့
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃ ……………..
ဘာမ်ားတတ္နိုင္ခဲ့ သလဲ ……… အညတရ
` ဟက္ပီ ဘက္ေဒး ………. မ ´
တကိုယ္ေရ ဆုေတာင္းေလး
ဘယ္သူမွ မၾကားပါေစနဲ့……………

ဘ၀ေတြျခားေနသလို
ေ၀းကြာျခင္းက တိုင္းတာမရ
အေ၀းၾကည့္ေလးနဲ့ 
မိန္းေမာခဲ့…. ….. ………..

သန္ေခါင္ယံ လမင္းကို ေငးေမာရင္း
သက္ျပင္းတိုးတိုးခ်
မ ဘာေတြလုပ္ေနသလဲ
ေရွ့ဆက္လွမ္းဖို့မရဲေအာင္
ငါ့ ေျခလွမ္းေတြရိုက္ခ်ိဳးခံခဲ့ရတာ
ေဟာဒီ လမင္းသာတဲ့ညက
ငါ …. ဘာေတြမ်ားဆိုးသြမ္းေနလို့လဲ..

ၾိ္ကိဳးရွည္ရွည္နဲ့ လွန္တတ္တယ္ လို့
နာမည္ၾကီးတဲ့  မ
ၾကိဳးတစ္ေခြယူျပီး မ  အနားမွာေနခ်င္တာ
အရူးတစ္ေယာက္လိုပဲ……….

                                                                    ေႏြလင္း