တကယ္ေတာ့ … ေရေလာင္းေပါင္းသင္ၿပီး
ရင္ဘက္ထဲမွာ ပ်ိဳးထားမိတဲ့ ဓါးထက္ထက္တစ္လက္ပါပဲ …
ရွင္းသန္႔စြတ္ပ်ံ႕တဲ့ေမႊးရန႔ံေလ းေတြနဲ႔မို႔ … က်ေနာ္ … ေနေပ်ာ္ပါတယ္ …
နားလည္ပါတယ္ … ေကာင္မေလးရယ္ …
ပိေတာက္ေတြရဲ႕ဂုဏ္ၿဒပ္အတြက ္ … ဒီေလာက္ေတာ့ ရင္နင့္ေပးနုိင္ပါတယ္ …

ထိုင္ေနက်ဘံုဆိုင္ေလးထဲမွာ က်ေနာ့္စိတ္ေတြစိမ္းၿမအံု႔မိႈင္ းေနတယ္ …
ဘယ္သူမွ … နားလည္ေပးၾကလိမ့္မယ္မဟုတ္ဘ ူး …
ဒါေပမယ့္ … က်ေနာ့္ဂစ္တာအနက္ကေလး သိတယ္ …
ပန္းႏုေရာင္စာရြက္ကေလး သိတယ္ …
အၿပာေရာင္ႏွလံုးသားေလး သိတယ္ …
အၿဖဴေရာင္ေကာင္မေလးလဲသိလိမ့္မယ္ လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ …
အလြမ္းဆိုတာ … က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲရိွတဲ့အခ်ိန္တိ ုင္း …
…….. ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္မိတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြရဲ႕မ်က္ရည္စေတြပ ဲေပါ့ …

က်ေနာ္သိပါတယ္ …
သူ႔လက္ဖ၀ါးထဲမွာ ပိေတာက္ကေလးတစ္ခက္ရိွေနဦး မယ္ …
က်ေနာ့္မွာလဲ …
သူ႔ကိုမဆိုၿပၿဖစ္ေသးတဲ့ … သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ရိွတယ္
အဲ့ဒီသီခ်င္းထက္ဖြဲ႔တဲ့ … ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
အဲ့ဒီကဗ်ာထက္လွတဲ့ … ပန္းတစ္ပြင့္
အဲ့ဒီပန္းထက္ေမႊးတဲ့ … ၿမတ္ႏိုးၿခင္းေတြရိွေသးတယ္ ေလ …

မိုးစဲတဲ့တစ္ရက္ မိုးခိုသူေလး … လွမ္းထြက္သြားႏိုင္ရဲ႕ …
ေဆာင္းကုန္တဲ့တစ္ရက္ ေဆာင္းခိုငွက္ေလး … ပ်ံသန္းသြားႏိုင္ရဲ႕နဲ႔ …
ဒီေနရာမွာ … ကြက္လပ္ေလးတစ္ခုကိုခ်န္
သန္းေခါင္ယံေတြကိုပဲ အမွန္ၿပန္ၿခစ္ေပးခဲ့လိုက္တ ယ္ … ။ ။