စကားလံုးက
အသက္ကို စြဲေလာင္တယ္
တယ္လီဖုန္းခြက္ထဲ အေငြ႕ တလူလူထြက္လို႕။
လြန္ခဲ႔တဲ႔ ဆယ္႔ငါးရက္တုန္းက
အက်ၤ ွီ ၾကယ္သီးတပ္ေပးခဲ႔တဲ႔လက္
အခု
ဂက္စ္မီးဖုိေပၚ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို တင္တယ္
ကြ်န္မဆံပင္တုိုတိုျဖတ္လိုက္ျပီ
ေန႕ျမင္ညေပ်ာက္ ကိေလသာအနမ္းကို ျဖတ္လိုက္ျပီ
မိုးဥတုလို႕ေျပာတာပဲ
ငါမစိုက္တဲ႕ ျမက္ရုိင္းေတြ
ငါ႔ရင္ထဲရွည္ေပါ႔။
ျဖတ္သြားျဖတ္လာကားတစ္စီး ဘရိတ္ျမည္သံၾကားလဲ
အေတြးထဲ
ခႏၶာကိုယ္ၾကီးဘရိတ္မမိေတာ႔ဘူး။
ဘ၀ေျမပံုေရွ႕ခ်
ဆဌမနံရိုးနဲ႕
သံလမ္းေဖာက္ရမယ္ထင္တယ္။
ဘားပလက္ေကြ်းထားတဲ႔ ႏွင္းဆီပြင္႔လို
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ကို ပံုႏွိပ္ထားလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕
လေရာင္ကို
ေထာင္ဖမ္းလို႕ရပါသလား
လူ႕ဘ၀က လေရာင္ဆိုရင္
ငါက
လင္းႏို႕တစ္ေကာင္လို ေဇာက္ထိုးေပ်ာ္ခဲ႔သူ
ေျပာရေတာ႔မယ္ …။

ခိုင္ျမဲေက်ာ္စြာ
ခ်ယ္ရီမဂၢဇင္း ၂၀၀၅