မတိုက္ခင္ကတည္းက ရံႈးမယ္မွန္းသိရက္နဲ႕
ဒီတိုက္ပြဲကုိ ငါ၀င္တိုက္ခဲ့တယ္ ။

ဒဏ္ရာေတြ ရခဲ့တာေတာင္
ငါ ေနာက္မဆုတ္ခဲ့ပါဘူး ။

ငါလိုခ်င္တဲ့ ရလဒ္ဟာ ဒဏ္ရာေတြမဟုတ္သလို
ငါလိုခ်င္တဲ့ ရလဒ္ကုိ
ငါကုိယ္တိုင္ေတာင္ မသိႏိုင္ခဲ့ဘူး

ေသရင္ေျမၾကီး ရွင္ရင္ေရႊထီး ဆိုလို႕သာ
ႀကိဳးစားၿပီး တိုက္ေနရတာ
ေအာင္လံက သူမ်ားလက္ထဲမွာ . . .

သူမ်ားလက္ထဲက အလံကုိ
လုယူဖို႕မႀကိဳးစား ပါဘူး
အလံေလး နာသြားမွာ စိုးလို႕ . . .

ျမွားကုန္ေနတဲ့ ေလးႀကီးကိုပဲ ပိုက္ၿပီး
မိုက္ရူးရဲစြာနဲ႕
ငါေရွ႕ဆက္တိုးခဲ့တယ္ ။

အခ်ိန္ေတြ ၾကာျမင့္စြာ တုိက္စားခဲ့တဲ့
တုိက္ပြဲ တစ္ခုဟာ
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ၿပီးဆံုးေတာ့မွာလဲ ။

အားတင္းၿပီးသာ ဆက္တိုက္ေနေပမယ့္
ငါ့ရဲ့ သူနာျပဳေလးကေတာ့ လွည့္မၾကည့္ေသးဘူး ။

သိခဲ့ရင္လဲ . . .
သူ . . မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနခဲ့တယ္ ။

ငါ့မွာေတာ့ နာက်င္လြန္းလို႕
ရင္ခုန္တိုင္းေတာင္ တဆစ္ဆစ္နဲ႕

ငါ့ ႏွလံုးသားထဲမွာ ေသြးမရွိေတာ့ဘူး
ပံုရိပ္ တစ္ခုပဲ က်န္ေနခဲ့တယ္ ။

ဒါေတာင္ မိုက္ရူးရဲ ဆန္စြာနဲ႕
ငါ . . . ေရွ႕ဆက္ တိုးေနတုန္္းပဲ ။