ၾကည္ႏူးမႈအာရုံငတ္မြတ္ေနသူေတြကို

သူမက သူမရဲ႕ရူပါအဆင္းနဲ႕ ဒါနျပဳတယ္။

သူမျပဳတဲ့ ဒါနဒဏ္ မခံႏိုင္သူတို႕ ရူးၾက၊ မူးၾက။

သတ္ၾက၊ ဖ်က္ၾက။

ဒီလိုနဲ႕ ႏွလံုးေသြးတခ်ိဳ႕ဟာ သူမရဲ႕ႏုညံ့လွပတဲ့ ေျခဖ၀ါးမွာ စြန္းထင္းခဲ့တယ္။

ေသြးစြန္းရာက ေသြးဆာလာတတ္တာ သဘာ၀တစ္ခုလား။

သူမဟာ အကိုးကြယ္ခံလိုသူျဖစ္လာတယ္။

လိုအင္ေတြရဲ႕ထုထည္ႀကီးမားလာတာနဲ႕အမွ်

သူမဟာ အဲဒီမွာပဲ နစ္မြန္းတိမ္းပါခဲ့တယ္။

အလွတရားရဲ႕ အေမွာင္ျခမ္းေပါ့။

In: ကဗ်ာ Posted By: Za TaGwel Date: Jul 30, 2009  All Time