ငါလက္နဲ႔ေရးတဲ့ဇာတ္ကို
နင္ေျခနဲ႔ဖ်က္ခဲ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ မဆန္းပါဘူး
ငါကိုယ္တိုင္က
လူသြားလမ္းမွာ ခင္းမိတာကိုး။

ခံစားခ်က္ခ်င္း မတူညီႏုိင္သ၍
နားလည္မႈ႕ကေ၀းေနဦးမွာပဲ။
လမ္းခြဲဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို
နင္ဘယ္လိုေပတံမ်ဳိးနဲ႔
တိုင္းတာခဲ့တာလဲ။

မိဘဆိုတဲ့ ခုတုံးနဲ႔
ငါ့ယံုၾကည္မႈ႕ကို
အလြဲသံုးစား လုပ္ခဲ့တယ္။
ငါဆိုတဲ့ေကာင္က
နာၾကည္းမႈ႕ ဆိုတဲ့
ေ၀ါဟာရကိုေတာင္
ေမ့ေလွ်ာ့ေနတဲ့သူပါ။

ေဘးလူေတြ အေျပာကို
ငါေခါင္းေမာ့ျပီး ေနႏုိင္ေပမယ့္
နင့္ရဲ႕သက္ရႈိက္သံ ၾကားရင္ေတာင္
ငါဟာ ကမာၻျပဳိေအာင္
အစုိးရိမ္ၾကီးတတ္ခဲ့ဖူးတယ္။

ဒါေပမယ့္ေလ……
ဒါေပမယ့္မ်ားစြာရဲ႕
ေနာက္ကြယ္မွာ
ငါကိုယ္တိုင္ျမဳပ္ႏွံျခင္းခံခဲ့ရတယ္။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ..
နင္ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့သူက
အခ်စ္တစ္ခုကလြဲရင္
အရာရာမွာ ငါ့ထက္သာပါတယ္။

ငါေပးဆပ္ ဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြအတြက္
ထိုက္တန္မယ္ ထင္တဲ့
အရာတစ္ခု
ငါေတာင္းဆိုခ်င္တယ္
”ငါ့အခ်စ္ေတြကို
နင္နားလည္လာတဲ့ တေန႔
ေရာက္ခဲ့ရင္ေတာင္
ဘယ္ေတာ့မွ
မ်က္ရည္မက်ပါဘူး”
ဆိုတဲ့ ကတိပဲ………..

                                             terry