“သူ” ဆိုေသာ ေကာင္ေလးအတြက္ ပ်ိဳျမစ္မႈဟာ အလွတစ္ပါးျဖစ္ခဲ့ရင္ ကၽြန္မလို ဘ၀သမား အဖို႔ေတာ့ သူ႔ေျခရင္းမွာ ခစားရံုပဲ ရွိပါေတာ့တယ္ …. သူ႔ရဲ႕ နီေထြးရဲတြ ႏႈတ္ခမ္းလွလွေလးက ေၾကြက်လာသမွ် စကားပန္းပြင့္ေလးေတြကို ကၽြန္မကေတာ့ အျမတ္တႏိုးနဲ႔ လိုက္ေကာက္ယူ ေနမိတယ္ … ၿပံဳးရယ္လိုက္တုိင္း လွစ္ခနဲျမင္ေနရတဲ့ ပုလဲျဖဴ ၾကြၾကြေလးေတြက်ေတာ့ တယုတယ ဆြဲယူသီတန္း မိေနျပန္ေရာ … မွည္႔နက္ေလးႏွစ္လံုး ၿခံရံၿပီး သြယ္တန္းလာတဲ့ ႏွာတံစင္းစင္းေလးကို ကၽြန္မရင္ထဲက ကာရန္ျပင္းျပင္းေလးနဲ႔ သံုးသပ္ေနမိတယ္ … သူ႔ရဲ႕ စူးရွေတာက္ပတဲ့ ျပာလဲ့လဲ့ မ်က္၀န္းအလွကို ျဖည္႔စြက္တင့္ရႊန္းဖို႔ မည္းညိဳထူစင္း မ်က္ခံုးအရင္းမွာ လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာ ပုန္းခိုေနေသာ အလွတစ္ပါးအား ကၽြန္မလို ဘ၀သမား တစ္ေယာက္က ဂဃနဏ ဘာသာမျပန္တတ္ခဲ့လို႔ အထိန္းအကြပ္မဲ့ ရွက္ၿပံဳးတစ္စံုနဲ႔ သူ႔ညိွဳ႕ မ်က္၀န္းကို မတတ္သာဘဲ လႊဲဖယ္ခဲ့ရပါတယ္ … ေရႊအိုေရာင္ ဆံသားေရာင္စိုေတြ မ်က္ႏွာေပၚမွာ မခို႔တရို႕ ရစ္၀ဲေနပံုက ကိုယ္ထက္က အနက္ေရာင္ ကုဒ္အကႌ်ေလးနဲ႔ လုိက္ဖက္ေျပျပစ္ အေနက်စ္လ်စ္ကာ ကၽြန္မအာရံုကို ဆြဲေဆာင္ေနသလိုလို …. ကမာၾကည္ေရာင္ လက္သည္းျဖဴ လြလြေလးေတြ စီတန္းသြယ္လ်ေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းငယ္ ေတြထက္က သူကမ္းေပးေနတဲ့ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ဟာ ရီေ၀ေ၀ အၾကည္႔ေတြနဲ႔ ေပါင္းစပ္ၿပီး ကၽြန္မလို ရြက္ၾကမ္းရည္က်ိဳ အေနမစိုသူကို ရွက္ရြံ႕ သိမ္ငယ္ေနေစသလိုလို … ဒီလို တဒဂၤအေတြးစံုနဲ႔ လံုးေထြးေနတဲ့ ကၽြန္မကို သူမသိပါေစနဲ႔ေလ …. ျမဴးၾကြေနတဲ့ ရင္ခုန္သံေတြၾကား သူ႔အၾကည္႔ တစ္ခ်က္တစ္ေလမွာ ေမ်ာပါသြားခဲ့တဲ့ ကၽြန္မ …. နားထဲမွာေတာ့ သူ႔စကားသံေလးေတြ ၾကားတစ္ခ်က္ မၾကားတစ္ခ်က္ …. ဒီပန္းေလးကို မေပးပါနဲ႔ “သူ” ရယ္ …. ကၽြန္မဟာ အေရးမပါတဲ့လူပါ …. ေငးလာရတဲ့ သူ႔ရဲ႕ အရႊန္းေဖာက္အေျပာ ရယ္သြမ္းေႏွာတတ္ပံုက ပင္္ကိုယ္အရည္အေသြး စိတ္ထားေလးကို ေဖြးျဖဴၾကည္သန္႔ ရိုးသားလ်က္ သူ႔ႏွလံုးသားထဲထိ အထင္းသားျမင္ေနရပါၿပီ …. စဥ္းစားခ်င္စရာ မေကာင္းေလာက္ေအာင္ ကၽြန္မတို႔ဘ၀ေတြ ကြာဟမႈမ်ားတယ္ေနာ္ …. “သူ” …. သူ႔ရဲ႕ ျဖဴဥႏုေဖြး လက္ဖ၀ါးေလးထက္က ဆူးရိုင္းမာန္ၾကြ ႏွင္းဆီအလွကို လက္ခံယူဖို႔ ကၽြန္မဟာ မထိုက္တန္တဲ့သူ …. စရုိက္အမွန္ စစ္ေၾကာရင္ ခ်စ္ေနာေတာ့ ေက်ခ်င္သူရယ္ပါ …. “သူ” …. မသိေလသလား …. အျဖစ္ေ၀၀ါးေနေသာ ကၽြန္မဟာ တစ္ကယ္တမ္း “သူ” သတိထားမိတဲ့ ကၽြန္မဆံႏြယ္ေတြ … “သူ” မဖတ္အားတဲ့ ကၽြန္မကဗ်ာေတြ … “သူ” တိုက္တြန္းေနက် ဘ၀ေရးကိစၥေတြ …. “သူ” ေျပာစကားထဲက သူစိမ္းလူေတြ …. “သူ” စိတ္၀င္စားေသာ သက္ရွိသတၱ၀ါေတြ …. “သူ” လုပ္ေနရေသာ တာ၀န္၀တၱရားေတြ …. “သူ” မွတ္မိေနတဲ့ ဘ၀အေျပာင္းအလဲေတြ …. “သူ” ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ သီခ်င္းေလးေတြ …. “သူ” ကစားေနက် ေဘာလံုးေလးေတြ …. “သူ” ခြာမစားတတ္တဲ့ ေပါက္စီ အေပၚယံ အလႊာေလးေတြ …. “သူ” ေသာက္ရမွာ ေၾကာက္တတ္တဲ့ ေရခဲတံုးေလးေတြ …. “သူ” ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ကၽြန္မကဗ်ာစာအုပ္ေတြ …. “သူ” ေျပာေနတဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ လွလွေလးေတြ …. “သူ” စိတ္၀င္စားတဲ့ စိတ္ပညာစာေတြကို အမွန္တိုင္း ၀န္ခံရရင္ မနာလိုေတာ့ ျဖစ္မိပါတယ္ …. ထူးထူးျခားျခား ျဖစ္ရပ္တစ္ခုခုနဲ႔ သူ႔ကို ခ်ည္ေႏွာင္ထားႏိုင္ၾကတဲ့ အရာေတြထဲမွာ “မိႆ” ဆိုတဲ့ ကၽြန္မေတာ့ ပါမယ့္ဟန္မတူပါဘူး …. ေျခာက္လတစ္ခါ ဘ၀အေျပာင္းအလဲနဲ႔ က်က္စားရွင္သန္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ထဲက သတၱ၀ါ တစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္ သူ႔ရဲ႕ဂရုစိုက္ျခင္းကို ခံယူေ၀မွ်ခြင့္ မေပးႏိုင္ေသးတဲ့ ဘ၀မွာ …. “သူ” …. “မိႆ” ကို စိတ္ခ်စြာသာ ထားရစ္ေတာ့မယ္ မဟုတ္လား ….

ပန္းမေပးပါနဲ႔ “သူ”
အနမ္းေလးပါလည္း အျပစ္မယူခ်င္ဘူး
ကၽြန္မကေတာ့ေလ
ပန္းႏုေရာင္ေျပး ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုမွ
အလွမ္းေ၀းမွာပဲ ေၾကာက္ေနခဲ့သူပါ
ေမ့မပစ္ပါနဲ႔ “သူ”
အေတြးသစ္လာလည္း အျပစ္မယူခ်င္ဘူး
ကၽြန္မကေတာ့ေလ
ႏွင္းဆီနဲ႔ဆူး အေပ်ာ္ဦးကိုမွ
ေမာ့မဖူးမွာပဲ ေၾကာက္ေနခဲ့သူပါ
မထားခဲ့ပါနဲ႔ “သူ”
အားႏြဲ႔လာမွာလည္း အျပစ္မယူခ်င္ဘူး
ကၽြန္မကေတာ့ေလ
ေျခရာေဗြထပ္ ျခားအရပ္ကိုမွ
သြားတတ္လာမွာပဲ ေၾကာက္ေနခဲ့သူပါ