ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ (ေနမ်ိဳး)
ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ဟာ ဟိုင္းေ၀းလမ္းမၾကီးေဘးမွာ
(မိဘမဲ့ကေလးမ်ား)လူငယ္သင္တန္းေက်ာင္းကိုဖြင့္ထားတယ္
အဲဒီက ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ လူအိုရုံတစ္ရုံကို ဖြင့္လွစ္ထားရွိၿပီး
အဲဒီရဲ့ ဟိုဘက္မွာေတာ့ ေဆးရုံတစ္ရုံကို ဖြင့္လွစ္ထားရဲ့
အင္း ့ ့ ့ ့ အဲဒီကေန ဆက္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့
မီးသၿဂၤိဳဟ္စက္ၾကီးဆီ ေရာက္ရွိသြားႏိုင္တာေပါ့
ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ဟာ သူ႔လက္ဖ်ံေပၚမွာ
သူ႔အမည္ကို ေဆးမင္ေၾကာင္နဲ႔ ေရးထိုးထားတယ္
ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ဟာ ၀ံပုေလြေတြရဲ့ဘာသာစကားတတ္တယ္
ေကာင္းကင္ဘံုဘာသာစကားလည္း တတ္ေျမာက္ထားသတဲ့
ဒါေပမယ့္ သူက စကားနည္းပါတယ္
ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ဟာ ဘယ္တကၠသိုလ္ေကာလိပ္ကမွ
ဘြဲ႔ဒီဂရီ မရခဲ့ပါဘူး ဒါေပမယ့္ သူဟာ ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ပါ
ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ဟာ ဦးေႏွာက္တစ္ျခမ္းက အိပ္ေနၿပီး
ဦးေႏွာက္တစ္ျခမ္းက ႏိုးေနတတ္တယ္
ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ဟာ အူေဟာင္းေလာင္းျဖစ္ေနတဲ့
ဘဏ္တိုက္ၾကီးေတြကို ၀လင္ေအာင္ အစာမွန္မွန္ေကၽြးတယ္
တနဂၤေႏြေတြမွာဆိုရင္ သူဟာ
ရက္စေတာရင့္ေတြရွိရာဆီ တစ္ေနကုန္ေလွ်ာက္သြားတတ္တယ္
အဲဒီေန႔ေတြဟာ ငါးေခါင္းဟင္းရည္ေတြ ေရာင္းေကာင္းၾကတဲ့ေန့ေပါ့
တခ်ိဳ႔ တနဂၤေႏြေတြမွာေတာ့ သူဟာ
ငါးမွ်ားမလား ဘုရားသြားမလား စဥ္းစားတယ္
ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ခုစလံုး မလုပ္ျဖစ္ဘဲ
ရက္စေတာရင့္ေတြဆီပဲ ေရာက္ေရာက္သြားတတ္သူပါ
သူဟာ အစာမစားဘဲ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနႏိုင္သလို
အစားအစာအေျမာက္အျမားကိုလည္း တစ္ၾကိမ္တည္းနဲ႔ကုန္ေအာင္
စားပစ္ႏိုင္သတဲ့
ၾကယ္ေတြကိုေရရင္ အူျပတ္တတ္တယ္ဆိုတာကို
ၾကားဖူးေပမယ့္ ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ဟာ
ၾကယ္ေတြ ေရတြက္တယ္
အဲသလိုေရတြက္ရင္း သူအိပ္ေပ်ာ္သြားတာပဲ
(သူ႔ဂဏန္းေပါင္းစက္ထဲမွာ ၾကယ္ေတြအမ်ားၾကီး)
သူအိပ္ေပ်ာ္သြားရင္ အိပ္မက္မက္တယ္
အိပ္မက္ထဲမွာ သူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ရထားမမီဘူးတဲ့
ရထားမမီတဲ့ အိပ္မက္ေတြကို သူ ခဏခဏ မက္တယ္
အိပ္မက္ထဲမွာ သူဟာ ဘူတာရုံေရာက္ေတာ့
ရထားဟာ ထြက္ခြာသြားၿပီေလ
ဘာေၾကာင့္မ်ား သူ ဒီအိပ္မက္ကို ခဏခဏ မက္ပါလိမ့္
သူၾကာၾကာမစဥ္းစားပါဘူး
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ မနက္မိုးလင္းၿပီဆိုရင္
ရထားေတြ တစ္စင္းၿပီးတစ္စင္း သူ႔ဆီ ဆိုက္ေရာက္လာလို႔ပါပဲ။
ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ဟာ သူ႔ဦးေခါင္းကို
နည္းနည္းခ်င္းဖဲ့ၿပီး ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနသူေတြကို ေကၽြးတယ္
ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ဟာ
မုန္တိုင္းကို ဖန္ပုလင္းထဲထည့္တတ္တယ္
သူ႔မွာ ဖန္ပုလင္းေတြ အမ်ားၾကီးေပါ့
ၿပီးေတာ့ ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ဟာ
ကၽြမ္းက်င္တဲ့စိုက္ပ်ိဳးေရးသမားတစ္ေယာက္ပါ
ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ဟာ LUX ဆပ္ျပာကိုၾကိဳက္တယ္
ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ဟာ တစ္ေယာက္တည္းဖဲကစားတတ္တယ္
ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ဟာ တစ္ခါတစ္ေလ (ဗံုတီးသံေတြၾကားရင္)
အခန္းတံခါးပိတ္ၿပီး ရႈိက္ငိုတယ္
ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ဟာ ကြန္ကရစ္ေတာအုပ္ထဲမွာ
သူ႔ကိုယ္ကို ေဖ်ာက္ထားႏိုင္တယ္
ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ဟာ ပင္လယ္ၾကမ္းျပင္ေအာက္မွာ စြဲေလာင္ေနတဲ့
မီးကို ၿငွိမ္းသတ္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းကို
သိသူေတြထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္
ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္တဲ့ၿမိဳ႔ဟာ ဒီတနဂၤေႏြမွာ
အျပာေရာင္ဂ်င္းဂ်က္ကက္ကို ၀တ္ၿပီး ထရပ္ကားေပၚကိုတက္တယ္
ဒရိုင္ဘာကေမးေတာ့
မင္းေမာင္းခ်င္ရာကိုေမာင္းပါ ေ၀းခ်င္သေလာက္ေ၀းပါေစကြာ တဲ့
ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေရးတဲ့ ဒီကဗ်ာကို
ဇိမ္နဲ႔ဖတ္ရင္း လိုက္ပါလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။
(ကဗ်ာဆရာ၀ံပုေလြ – ေနမ်ိဳး၊ လင္းသစ္ေရာင္စဥ္၊ ၂၀၀၈
Comment #1
ၾကိဳက္္တယ္