ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး
န႔ံသာမႈန္႔ေလးေတြ
ေသြးမေတာ္သားမစပ္
၀ါးေခ်ာင္းေလးနဲ႔
ပူးကပ္ေနရတာလည္း
တစ္ဒုကၡ

ဒီၾကားထဲ
အလိုက္မသိတဲ့ခ်စ္သူက
ငယ္ထိပ္ကမီးညွိလို႔
အပူေပးတယ္
လုပ္ရက္ေလျခင္းကြယ္

၀ဋ္ေၾကြးမို႔
ပူတယ္မေျပာသာ
ခဏသာမီးေတာက္လို႔
တေငြ႔ေငြ႔ေလာင္လိုက္ရတယ္
ဆိုးလိုက္ပါဘိ

ခ်စ္သူကေတာ့
အယူေတာ္၀င္ကာ
ပူေဇာ္ခ်င္သူေရွ႕
ငါ့ကိုဆက္သလို႔
လိုရာဆုေတြ ေတာင္းေနလိုက္တာ
ပူေနတဲ့ ငါ့ကိုမွအားမနာ
ပါရမီေတြျဖည္႔လုိက္ရတယ္

ရပါတယ္ ခ်စ္သူရယ္
မင္းဆႏၵေတြျပည္႔ဖို႔
ငါ့အေမႊးန႔ံသာေတြ အကုန္ထုတ္လို႔
အစြမ္းကုန္ေလာင္ကၽြမ္းပါ့မယ္
မင္းေက်နပ္ဖို႔

ဒီလိုနဲ႔ အခ်ိန္က၀ါးၿမိဳ
ငါ့ေသခ်ိန္ကလည္းနီး
မင္းဆုေတြျပည္႔ေလာက္ၿပီလို႔
ပီတိေတြျဖစ္ ေနရစ္မယ္ႀကံတုန္း

ငါ့ကိုယ္ငါ အေမႊးတိုင္လုပ္လို႔
ျပာေတြကလည္း တဖုတ္ဖုတ္
အရိုးတံေလး ငုတ္တုတ္
(အဲ့ဒါေလး က်န္တာကိုပဲ
ခ်စ္သူက သြားၾကားထိုးတံ
လုပ္သြားတယ္)

မင္းသိပ္ရက္စက္တယ္ကြာ

ဆရာ “နတ္ရြာမိုး” ေရးသားေသာ “ပန္း၀တ္ရည္ညထဲကအသည္းကြဲသီခ်င္း” ၀တၳဳမွ
စာသားကို “ေနာက္ဆံုးပိုဒ္” တြင္ ထည္႔သြင္းခံစား ေရးဖြဲ႔ထားပါသည္။