အမွားေတြလုပ္ျပီး
အမွန္တရားေတြကုိ
အႏိုင္မယူဘူး။
ဆႏၵတစ္ခုတည္ေဆာက္ဖုိ႔
သူမ်ားအတၱကုိ
မစေတးပစ္ဘူး။
ျမင္ေနရတဲ႔လမ္းက
ေျဖာင္႔ေနေပမယ္႔
မွဳန္ဝါးဝါးမုိ႔မေလွ်ာက္ဘူး။
အေတြးမပါတဲ႔အတြက္
ဒီကဗ်ာကုိ
ဘယ္ေလာက္ေဆြးေဆြးမဖတ္ဘူး။
အနားသတ္မရွိတဲ႔
အခ်စ္တစ္ခုကို
သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္
ေဘာင္ခတ္ထားဖုိ႔မလြယ္ဘူး။
ဒီေလာက္မွဳန္ဝါးျပီး
ျပာႏွမ္းေနတဲ႔
အေတြးပံုရိပ္ထဲမွာ
ဝင္ထုိင္ေနလို႔လည္း
ဘာမွျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။
မနက္ျဖန္ဆုိတဲ႔ခရီးအတြက္ေတာ႔
ထုိင္စရာေနရာေလးတစ္ခုကုိ
ဦးထားခ်င္တယ္။