သစ္ရြက္လႈပ္တိုင္း၊ ေလတိုက္တိုင္း ရယ္တတ္တဲ့
အရြယ္ကို ေက်ာ္လြန္ခဲ့ေပမယ့္
ကၽြန္မ ရင္ဖိုတတ္ေနတုန္း။

အခ်စ္ဆိုတာ ခါးသီးတယ္လို ့
ေၾကြးေၾကာ္ေနေပမယ့္
ကၽြန္မ သာယာတတ္ေနတုန္း။

ဦးေဆာင္ ဆရာလုပ္ရတဲ့ တာဝန္ေတြ
ထမ္းပိုးေနေပမယ့္
ကၽြန္မ ကေလးဆန္ေနတုန္း။

ရင့္က်က္လာၿပီလို ့
(ကုိယ့္ကိုကိုယ္)ထင္ေနေပမယ့္
ကၽြန္မ အထိန္းအကြပ္မဲ့ေနတုန္း။

ဘာသာတရားရဲ့ အဆံုးအမေတြကို
နာယူေနေပမယ့္
ကၽြန္မ သံေယာဇဥ္ေတြ ဖန္တီးေနတုန္း။

အမွန္ကို အားမနာတမ္း ေၿပာရရင္ အခုတေလာ ကၽြန္မရင္ခုန္သံေတြ ပံုမွန္မဟုတ္ပါ။