နီတိဟာ အနီေရာင္ရွိတယ္၊ တိလည္းတိက်တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီလိုေခၚၾကတယ္ နီတိလို႔။ နီတိဆရာ တစ္ေယာက္ကေျပာတယ္။
နီတိေတြကို အရမ္းမယံုနဲ႔တဲ့။ ဒါဟာ နီတိ တစ္ခုပါပဲ။ နီတိဟာ ဒီေန႔ မွန္ေနၿပီး မနက္ျဖန္မွာ မွားယြင္းႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သန္ဘက္္ခါက်ေတာ့ မွန္ခ်င္ မွန္လာေျပာေရာ။ နီတိေတြကို မွားယြင္းရေကာင္းလားလို႔ ဘယ္ေတာ့မွ အျပစ္မဆိုေလနဲ႔ကြယ့္။ ငါတို႔ေခတ္ရဲ႕ကမၻာႀကီးဟာ ရႈပ္ေထြးၿပီး နားလည္ရခက္လြန္းေတာ့ နီတိေတြဟာ အစိတ္အပိုင္း အားလံုးကို ၿခံဳငံုမိဖို႔ အခက္အခဲေတာ့ ရွိေပသေပါ့။ နီတိဆရာ တစ္ေယာက္ဟာ သူ႕နီတိေတြကို ေျပာျပဖို႔  ႀကိဳးစားရွာတယ္။ ဒါေပမဲ့ နီတိဟာ နီတိပါပဲ။ နီတိဟာ ေပါင္မုန္႔မဟုတ္ေပမယ့္ နီတိဟာ ေပါင္မုန္႔ကိုပို၍ အရသာ ရွိေစပါတယ္။ နီတိဆရာက ဒီလိုေျပာတယ္။ ေပါင္မုန္႔ကို စားဖို႔ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ဟာ သင္ ဆာေလာင္ မြတ္သိပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ပါပဲတဲ့။ ဒါေၾကာင့္လည္း နီတိဆရာေတြကို ေရွးေရွးတည္းက ေလးစားလာၾကတာပဲ။ နီတိတစ္ခုကို ငါေျပာျပမယ္။ ေပါင္မုန္႔တစ္လံုးကို လူႏွစ္ေယာက္ ခြဲေ၀စားတဲ့အခါ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ အရသာကို
ရလိမ့္မွာလို႔။

ေနမ်ိဳး

သရဖူ မဂၢဇင္း (ႏို၀င္ဘာလ) ၂၀၀၉