အလင္းေရာင္မရွိတဲ့ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲက
လူတစ္ေယာက္ကို မျမင္ႏိုင္သလို
၀င္မၾကည့္ႏိုင္တဲ့ ကိုယ့္ႏွလံုးသားကိုလည္း
မင္းေလးဘယ္လိုမွျမင္မွာမဟုတ္ပါဘူး….
ဒဏ္ရာရထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႔နာက်င္မွဳကို
မသိႏိုင္သလို
ကိုယ္ခံစားေနရတဲ့ ႏွလံုးသားထဲက
ဒဏ္ရာေတြရဲ႔နာက်င္မွဳကိုလည္း
မင္းေလးသိႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး….
ကိုယ္ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ ႏွလံုးသြားအတြက္
ေပးအပ္လိုက္တဲ့တံု႔ျပန္မွဳက “နာက်င္ျခင္းလား”
ကိုယ္ေပးအပ္ခဲ့တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအတြက္
ရရွိခဲ့တဲ့ဆုလာဒ္က “အမုန္းမီးလွ်ံေတြလား”
ခ်စ္သူ မင္းေပးလိုက္တဲ့ အမုန္းကို
ကိုယ့္အတြက္အရွဳံးလို႔မယူဆပါဘူး….
မင္းေပးခဲ့တဲ့ဒဏ္ရာေတြကိုလည္း
ကိုယ္ေက်နပ္စြာခံယူဖို႔အသင့္ပါ…
ခ်စ္သူ……………
မင္းကိုရယူျခင္းနဲ႔ခ်စ္ခြင့္မရေပမယ့္လည္း
ေပးဆပ္ျခင္းနဲ႔ပဲေက်နပ္စြာခ်စ္ေနမွာပါ
ကိုယ္မင္းကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခဲ့လည္းဆိုတာကို
နားလည္လာႏိုင္မယ့္အထိ
ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္ေနမွာပါ
“ထာ၀ရခ်စ္ျခင္း(၀ါ)အခ်စ္စစ္”နဲ႔ေပါ့……..