ငါက
လရိပ္မွာမွ ခိုခ်င္တဲ့ၾကယ္လို
မင္းရဲ့အေ၀း တစ္ေနရာကပဲ
ျမင္ေနခြင့္ရရံုနဲ႔သာ ေက်နပ္ခဲ့ရသူ…..

ဒီလိုနဲ႔
လမင္းနား ေနခြင့္မရွိတဲ့
တစ္ျခမ္းပဲ့ ၾကယ္လို
လေရာင္ကို ခိုးနမ္းရံုနဲ ့
လရိပ္သင့္ အလြမ္းေတြကို ကုစားခဲ့ရသူ…..

အကယ္၍
မင္းရဲ့အနား
ကဗ်ာေတြနဲ ့ခစား
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းတို ့ေဆာင္က်ဥ္းရင္း
ျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ရင္
မင္းရဲ့ခ်စ္ျခင္းကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခ်င္မိသူ

ဒါေၾကာင့္ဘဲ
ေက်ာက္ေခတ္၊ ေၾကးသြန္းေခတ္
IT ေခတ္တို ့
ျဖတ္သန္းရင္း
ထူးျခားေတာက္ပျခင္းမ်ားစြာနဲ ့
မင္းက
ငါ့အတြက္ေတာ့
ပန္းေခတ္ရဲ႕ တစ္စင္းထဲေသာ
လမင္းေလးျဖစ္ခဲ့တယ္……၊၊ ၊၊          Light….