Professional Authors

“ဇာတ္”

ဇာတ္လမ္းရဲ႕ အစမွာ ကတည္းကိုက
ဘာမသိ ညာမသိနဲ႔ ဇာတ္မင္းသမီး လိုလို ကၽြန္မ

ဇာတ္ညႊန္းလည္း မဖတ္ခဲ့ရ၊ ဇာတ္တိုက္ဖို႔ အခ်ိန္ေတာင္မရဘဲ

ဒီလိုနဲ႔ ဇာတ္လမ္းစလိုက္တယ္

ဇာတ္ေကာင္စရုိက္ ပင္ကုိယ္ဟန္နဲ႔

ဇာတ္ထုပ္ကို အဖက္လုပ္ၿပီး ဇာတ္အိမ္တည္လိုက္တာ

ဇာတ္စကားေတြ အဖံုဖံု ေျပာမကုန္ခဲ့ေတာ့

ဇာတ္ေၾကာသာ ရွည္လာတယ္ ကိုယ့္ဇာတ္ရုပ္ ကိုယ္မသိခဲ့ရဘူး

ဇာတ္ခံုေပၚမွာ ဟန္အျပည္႔ ေဖ်ာ္ေျဖေနခဲ့ေပမယ့္

ကန္႔လန္႔ကာ ေနာက္ကြယ္က ဇာတ္ရႈပ္ေတြကို

မျမင္ မၾကား မသိခဲ့ေလေတာ့ ဆက္သရုုပ္ေဆာင္ ေနတာေပါ့

ဇာတ္ကြက္ေစ့ ဆို ငို ေျပာ အၾကမ္း အလြမ္း အစံုနဲ႔

ဇာတ္ျမဴးေလး ထင္မွတ္ေနတဲ့ ကၽြန္မ

ဇာတ္ရည္၀ လာခ်ိန္မွာေတာ့ ဇာတ္ကြက္လည္ လာမိၿပီ

ဇာတ္ၾကမ္း၊ ဇာတ္မိုက္ေတြ ခင္းျပလာမွ ကိုယ့္ဇာတ္ရုပ္အမွန္ ကိုယ္ျပန္ျမင္ေတာ့တယ္

ဇာတ္လိုက္မင္းသမီး ထင္ခဲ့တဲ့ကၽြန္မ တစ္ကယ္ေတာ့ သူလိုကိုယ္လို
ဇာတ္သမ တစ္ေယာက္ပါပဲလား

တစ္ဖက္အေၾကာင္း မွန္မမွန္ ဇာတ္ေၾကာင္းလွန္ ၾကည္႔ေတာ့မွ

ဇာတ္ပို႔ ေကာင္းခဲ့သမွ်ေတြက ဇာတ္ေမ်ာေတြ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္

ဇာတ္ေပါင္းဖို႔ တစ္သက္ အေၾကာင္းေတြ ငဲ့ေစာင္းေတာင္ မၾကည္႔ႏိုင္ေတာ့ဘဲ

ဇာတ္နာကို အရွက္ျဖာၿပီး အသက္ႏႈတ္ ဇာတ္ျမွဳပ္သာ ေနလိုက္ခ်င္ေပမယ့္
ဇာတ္ေၾကာင္းေတြ အမ်ိဳးအမ်ိဳး ဖန္လာေတာ့

ဒီဇာတ္ပ်က္ကို အရွက္ပံုနင္း ဇာတ္စံုခင္းလိုက္ရတယ္

ဇာတ္သမ တစ္ေယာက္အတြက္နဲ႔

ဇာတ္ေခါင္းေတာ့ မကြဲေစခ်င္ပါဘူး ဇာတ္ရံုကို အားနာမိတယ္
အသက္ႀကီး ၀ါႀကီး ဇာတ္စီးေတြလည္း ကိုယ့္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာမပ်က္ေစခ်င္ဘူး
အားလံုးဟာ ခရီးတစ္ခုကို အတူထြက္ေနတဲ့ ဇာတ္မိသားစုေတြပါ

ဒီေတာ့ ဇာတ္သမ ကၽြန္မကပဲ အဆင္အျခင္မဲ့ၿပီး

လက္မရွိဘဲ ေကြးကြခဲ့တာလား၊ ဇာတ္မရွိဘဲ ေရြးကခဲ့တာလား

ေ၀ခြဲ ေတြးဆလို႔ေတာင္ မရႏိုင္ေအာင္ပါဘဲ

ဇာတ္၀င္သီခ်င္းေတြ ပရိသတ္အတြက္ နား၀င္ပီယံ မျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ

ဇာတ္သိမ္းရင္ လိပ္ျပာလွဖို႔ေတာ့ ဇာတ္ညႊန္းေတြ ေရးတတ္ေအာင္

ခုေတာ့ မိႆကိုေလ
ဇာတ္ပြဲေတြပဲ ၾကည္႔ခြင့္ေပးပါေတာ့ရွင္
In: ကဗ်ာ Posted By: Date: Sep 4, 2010

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment