သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္

*မ်က္ႏွာမူရာ ဘယ္ဖက္ကုိပဲ လွည့္လွည့္
ခ်စ္သူရဲ႕ ကိုယ္သင္းနံ႔ကို မရတာ ၾကာၿပီ……..။

ခ်စ္သူ ႏႈတ္ဆက္သြားတဲ့ အဲဒီညက
ကၽြန္ေတာ္ မ်က္၀န္းမွာ စံပယ္ေတြ တလက္လက္ထလို႕။

*မိနစ္ေတြရဲဲ႕ စကၠန္႕တိုင္းမွာ
အရိပ္လို မခြဲမခြာ ထာ၀ရအတူေနလိုသူကိုမွ
ကတိ၊ သစၥာ၊ မွာတမ္းစကားေတြ အထပ္ထပ္ေႃခြရင္း
လက္မျပပဲ ခြဲခြာထြက္ခြာသြားခဲ့ေသာ
ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူ………။

*“ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ အတူရွိေနႏိုင္ဖို႕
တို႕ေတြ ခဏခြဲၾကဦးစို႕ေနာ္“
ထိုစကားစုကို
တိရစာၦန္ဥယ်ာဥ္မွာႏွစ္ေယာက္သားၾကည္ႏူးရင္း
တစ္ျခမ္းျမင့္ အၿပံဳးနဲ႕ ေရရြတ္တက္လာခဲ့ေသာ
ကၽြန္ေတာ္…………။

*လုပ္ငန္းခြင္ရဲ႕ တာ၀န္နဲ႕ ၀တၱရားကို
မလစ္ဟင္းပဲ တိက်စြာေက်ပြန္တက္ေပမယ့္
ခ်စ္သူထံအား တစ္လတစ္ေစာင္ေသာ္မွ်
တစ္ရက္တစ္ခါ ဖုန္းေခၚဖို႕အား
သတိေမ့ ပ်က္ကြက္တက္ေသာ
ကၽြန္ေတာ္………….။

*ဒိုင္ယာရီထဲမွာ အနီေရာင္ၾကက္ေျခခတ္ေတြ
တစ္ခုတိုးလာတိုင္း၊ တိုးလာတိုင္း
ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းစြာ ငို႐ိႈက္ရာကေန
ေအးစက္ေျခာက္ကပ္စြာ ရယ္ေမာတက္လာေသာ
ကၽြန္ေတာ္…………။

*စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ
အရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို
မသိဟန္ေဆာင္ လစ္လ်ဳ႐ႈ႕တက္လာေသာ
ကၽြန္ေတာ္……..
ခ်စ္သူ ရယ္
ကိုယ့္ ရင္ထဲကို ျမင္ေအာင္လွမ္းမၾကည့္ျဖစ္ဘူး။

*အိပ္မေပ်ာ္ေသာ ညဖက္ေတြရဲ႕
တစ္ကိုယ္ေရ လြမ္းဆြတ္မႈေတြမွာ
ေအးစက္ေစးထန္းတဲ့ လက္အစံုကို
တမ္းတမႈေတြ ပါ၀င္တဲ့အေၾကာင္း………
ခ်စ္သူ သိေစခ်င္တယ္
သူ႕ကုိ ျပန္မေျပာျပျဖစ္ဘူး။

*”ေရွ႕တစ္လွမ္းတိုးဖို႕ ေနာက္ႏွစ္လွမ္းဆုတ္ရတယ္”တဲ့
ေရြ႕လွ်ားေျပာင္းလဲမႈအတြက္
ဖိနပ္အသစ္ကို ခ်မစီးရဲခဲ့တဲ့
ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ခ်စ္သူ ………
ေျခႏွစ္လွမ္းကို ၿပိဳင္တူဆုတ္လိုက္မိတာ
ေလးလွမ္းမကဘူး ေ၀းသြားခဲ့တယ္။

*ဒီလိုနဲ႕ပဲ
နာရီလက္တံေတြရဲ႕ ဦးတည္ရာကို
ေနာက္ေက်ာေပး ဆန္႕က်င္လိုက္တာ
ပိုေနၿမဲ၊ က်ားေနၿမဲ အျဖစ္မွာ ေ၀းေနဆဲ၊ လြမ္းေနဆဲ……
ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ခ်စ္သူ ……….. ႏွစ္ေယာက္သားေလ
…. ပိုေနေ၀း၊ ၾကာေနေ၀း…..။ ။

ညအလကၤာ
9/9/2010