အားယူလို႕ ေလေျပလာရာ
အသာေလး လြင့္ခဲ့တယ္
ၾကိဳးတပ္ျခင္း နိယာမျဖင့္
ထိန္းေက်ာင္းခဲ့တယ္. . .
တျဖည္းျဖည္းနွင့္ ေနရာယူခဲ့တယ္
၀ံၾကြားျခင္း အလွတရားျဖင့္
လိုက္ေမ်ာခဲ့တယ္. . .
ေပ်ာ္စရာ ေလဟာနယ္တစ္ခု. . .
အျမင့္ဆုံးကိုလည္း ပ်ံခ်င္တယ္
အေ၀းတစ္ေနရာမွာလည္း ေလလြင့္ခ်င္တယ္. . .

လိုရာ ဆြဲထိန္း ထိန္းေက်ာင္းယူလို႕
နိမ့္နိမ့္ကိုလည္း ဆြဲေခၚခဲ့တယ္. . .
လြင့္ပ်ံေနဆဲ. . .
ျမင့္ျမင့္ကိုလည္း ဆြဲထူၾကည့္တယ္. . .
ေနရာယူဆဲ. . .
မျပယ္တဲ့ အလွတရားျဖင့္
သူ. . . လြင့္ေနတာလား. . .
ျငိမ္ျငိမ္ေလးလည္း ေနခဲ့တယ္
တစ္ခ်က္ခ်က္ လြင့္လူးေနခဲ့တယ္. . .
ေလေၾကာ အေျပာင္းအလဲေတြၾကား. . .
လွလိုက္ေလျခင္း မင္းေလးရယ္. . .
အသိတရားေတြနွင့္ ၾကြယ္ေနတာလား. . .

ၾကိဳးတပ္ျခင္း နိယာမတစ္ခု
ေပါင္းစပ္ကာ ျပဳေတာ့. . .
မင္းအလွေတြ မျပယ္ေစခ်င္ဘူး. . .
မပ်က္ေတာက္ေစဘူး ၾကိဳးစေတြ. . .
အေ၀းကိုလည္း လြင့္ထူခ်င္တယ္. . .
စိတ္ျငိမ္ျခင္း တရားနွင့္
အသိတရားေတြလည္း ထပ္ရခ်င္တယ္
မျပတ္ေတာက္ေစခ်င္. . .
ၾကိဳးစေတြ. . . သံေယာဇဥ္ဆိုတဲ့
တြယ္တာတစ္ခု. . . ထပ္ကာ
ခ်ည္ေနွာင္ေနခ်င္ေသးတယ္. . .
အေ၀းဆုံးကို ပ်ံခြင့္ျပဳပါ. . .
နိယာမအကူရယ္. . . ။     ။

နရီထက္
( ၂၀ ၊ စက္တင္ဘာလ ၊ ၂၀၁၀ )