နင္ က အျပံဳးနဲ ့ထြက္သြားေပမဲ့
ငါ့မွာက အငုိမ်က္လံုးနဲ ့
ဘယ္ေလာက္မ်ား မတရားလိုက္သလဲ
ကြဲကြာသြားရျခင္း အတူတူမွာ
ေနာက္ဆံုး . . . ငါပဲ မ်က္ရည္က်ရတယ္ . . .

အဲဒီေန ့က
အသြားထက္ထက္ ဓါးတစ္လက္
ငါ့ ရင္မွာ လာ ထုိးစုိက္သြားသလိုပဲ
နင္ မရွိေတာ့ဘူး တဲ့ လား
ငါ မယံုနုိင္ဘူး
မယံုၾကည္နုိင္ခဲ့ေပမဲ့
ယံုေလာက္စရာ အေၾကာင္းျပခ်က္ နဲ ့
နင္ နွဳတ္ဆက္ သြားခဲ့ျပီ . . .

ၾကမၼာ က ငင္တဲ ့သားေကာင္ဟာ
နင္ တဲ့လား
စို ့နစ္ မွဳေတြက မ်က္ရည္အျဖစ္
ငါ့ ပါးျပင္ထက္ သူတုိ ့လမ္းေလ်ွာက္ခဲ့ၾကျပီ
ျပန္မရနုိင္ေတာ့မွန္း သိပါလ်က္နဲ ့
ျပန္လုိခ်င္ခဲ့မိ တယ္
(တကယ္ေတာ့)
ငါ့ေကာင္းကင္ က
အဲဒီ ေန ့ကတည္းက ျပိဳသြားျပီ ၊၊

အမွန္ကုိျမင္ျခင္းဟာ အမွန္တရားကုိ သိျခင္းတဲ့
တကယ္ေတာ့ ငါ အခုထိ အမွန္တရားဆုိတာကုိ
မျမင္ရဲေသးဘူး မသိရဲေသးဘူး
ျမင္လဲ မျမင္ခ်င္ဘူး သိလဲ မသိခ်င္ဘူး
ရူးေနတယ္ ဆုိတာထက္ ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာ
ငါ မလုိခ်င္တဲ့ သတင္း အတင္း မေပးနဲ ့
သတင္းမွန္ဆုိရင္ေတာင္ ငါ ဟာ ငါ မဟုတ္ဘူး  . . .

အလို . . .
ငါ နင့္ကုိ ျမင္ေနရပါလား
အရင္လုိ အျပံဳးတုိ ့နဲ ့ အရင္လုိ လတ္ဆတ္ေနတုန္းပဲ
ေနာက္ေတာ့ . . . . နင္ဟာ
တျဖည္းျဖညး္နဲ ့ေ၀၀ါး ေပ်ာက္ကြယ္ 
 ငါ့ရဲ ့ အဲဒီ အေပ်ာ္ ေတြ ဆိတ္သုဥ္းသြားတယ္  . . .

တကယ္ေတာ့ ငါမရူးခဲ့ဘူး
ငါ့ စိတ္ကုိ ပိတ္ပင္ တားဆီး
သူတုိ ့ငါ့ကုိ ေလာင္ပိတ္ခဲ့ၾကတယ္
မြန္းၾကပ္မွဳတုိ ့နဲ ့
ဒီ အမွန္တရား ခါးခါးေတြ ၾကား
ငါဟာ အမွန္ တရားဆုိတာကုိ မုန္းတီးတတ္လာတယ္
ဘယ္သူေတြ သင္ျပလုိ ့ဘယ္သူေတြ တတ္ေျမာက္ခဲ့ပါသလဲ
ငါ့ နံရံ ကုိ သူတို ့ၾကက္ေျခ ခတ္ခဲ့ၾကတယ္ . . .

မုန္းတယ္ . . .
အဲဒီ အျဖဴေရာင္၀တ္ရံုေတြ ေအာက္က
သူတုိ ့ဂရုဏာ မ်က္၀န္းေတြကုိ မုန္းတယ္
ခင္ဗ်ား တို ့ေရွ ့တုိးမလာၾကနဲ ့
ငါ့စိတ္ ကုိ ငါထိန္း ငါ့ပင္လယ္ ငါကူးေနတယ္
နင္ ဘယ္မွာလဲ ဟာ
ငါ့ စိတ္ကူး ငါ့ဘ၀ ငါ့အိပ္မက္
အဲဒီ ပံုေသ စာမ်က္နွာေတြထဲမွာ
နင္ မရွိေတာ့ဘူး
နင္ ဘယ္မွာလဲ
ငါ ဒီ အခန္းက်ဥ္းထဲမွာ
၀င္သက္ ထြက္သက္ ရွဳရွိဳက္ေနရရံုကလြဲလုိ ့
ငါ ေသသြားျပီ . . .ငါ ေသသြားျပီ ၊၊

အတိတ္က အေမွာင္လမ္း က်ဥ္းေလးမွာ
ငါ့ အလင္းေတြ ရွိတယ္
နွစ္ေယာက္တြဲ ရမဲ့ လမ္းမွာ
ငါ တစ္ေယာက္တည္း
ငါ့ ေျခရာ ငါေကာက္
ငါ့ အိပ္မက္ ေတြ ရာသီမွားျပီး ေၾကြက်ခဲ့တယ္
အခုေတာ့ ငါ့ အလင္း လမ္းမွာ
အရိပ္ အေမွာင္ေတြ ဖံုးကုန္ျပီ . . .

ငါ ျဖစ္ခ်င္တာ တစ္ခုပဲ ရွိေတာ့တယ္
နင္ နဲ ့မခ်စ္ခဲ့စဥ္က အခ်ိန္ေတြကုိျပန္သြား
အဲဒီ အေမွာင္လမ္းက်ဥ္းထဲမွာ
ကဗ်ာ ဆရာ ပဲ လုပ္ေတာ့ မယ္  ၊၊     ၊၊

ဇ
(၂၀.၉.၂၀၁၀)