တကယ္က ေ၀းမလိုလိုနဲ႔ ..
အမွန္ေတာ႔ တကယ္မေ၀းဘူး
ရုပ္ခ်ည္း ျဖစ္တည္မႈ ကေနလဲ
တမုတ္ဟုတ္ခ်င္း ပ်က္စီး ႏိုင္ရဲ႔ ။

လြတ္ထြက္သြားတဲ႔ လက္ထဲက အမွန္တရား
ဘယ္ေတာ႔ မွ ဖမ္းလုိ႔ မိႏိုင္မလဲ
ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္႔ ျဖစ္တည္မႈကေလးကေန
ေက်ာရိုး တစ္ခုခု ျပဳတ္ထြက္ဖို႔ဆို
အေၾကာက္ကန္ ျငင္းခ်င္ေနတုန္းပါပဲ ။

အနာဂါတ္ကို လိုက္ဖမ္းရင္း လိုက္ဖမ္းရင္းနဲ႔
ပစၥဳပၸန္ ေတြ လြတ္က်ကြဲ ရတဲ႔ အခါ
ကၽြန္ေတာ္႔ အသိေလး တုန္ခါ ရျပန္တယ္
တုန္ခါ တဲ႔ အတိုင္း နာက်င္ရျပန္တယ္
အၾကင္နာ တရားေတြကေတာ႔  မိုးနည္းနည္း ေခါင္ ေနပါျပီ ။

ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္႔ ရဲ႔ အတြင္းလူနာ တစ္ေယာက္ပါပဲ
ေရနည္းနည္း ငတ္လာတဲ႔ အခါ
ေမတၱာ တရားေတြကို စစ္ စစ္ ေသာက္လို႔
ေ၀ဒနာ ခံစားရတဲ႔ အခါ
ေဒါသေတြကို ၾကိတ္မွိတ္ မ်ိဳခ်လိုက္ရတယ္
ကၽြန္ေတာ္႔ အခန္းေလးထဲမွာ
ေမာဟ ျမဴခိုးေတြဆိုတာ ခန္းလုံး ျပည္႔ပါပဲ
ခုဆို တစ္ခန္းလုံး ေမွာင္လို႔ ….မဲ ။

ကၽြန္ေတာ္႔ ေရာဂါက နာတာ ရွည္ပါတဲ႔
အေရျပားေလး နဲ႔ ဆက္စပ္ထားတဲ႔ အရိုး
ခ်ဳပ္ရိုးလဲ ေျပလုနီးပါျပီ
ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္႔ကို သယ္ေဆာင္သြားခ်င္တယ္
အလင္းေရာင္ တစ္ခ်ိုဳ႔ ယူငင္သြားခ်င္တယ္
အရင္ ဘ၀မ်ိဳးကို  ျပန္ယူခ်င္တယ္ ။  ။

မိုးသစ္ညိဳ

Credit Go to moethittnyo@MyanmarCupid Community Forums