သံေယာဇဥ္ဆိုတာ  မစားေကာင္းတဲ႕
သစ္သီးတစ္လံုးမွန္း သိလ်က္နဲ႕
က်ြန္ေတာ္က ျမိန္ရွက္စြာစားသံုးမိခဲ႕ေပါ႕
“မ” ရယ္……………..။     ။

အလြမ္းေၾကာင္႕ ထေတာက္ခဲ႕တဲ႕
မီးေတာက္ၾကီးထဲ က်ြန္ေတာ္႕တစ္ကိုယ္လံုး
ျပာက်ေတာ႕မယ္ထင္ပါရဲ႕။
က်ြန္ေတာ္ဟာ “မ” နဲ႕မေတြ႕ခင္ ၁၇ႏွစ္လံုးလံုး
ခံစားခ်က္မဲ႕တဲ႕ ရင္ဗလာနဲ႕
အိပ္ေမာက်ေနခဲ႕တယ္……..။     ။

က်င္႕သားမရေသးတံ႔  ဒီရင္မွာ
ရင္ခုန္သံေတြ ကဆုန္ေပါက္လို႕
က်ြန္ေတာ္  အိမ္မက္ကေန
လန္႔ဖ်ပ္ျပီး ႏိုးထလာခဲ႕တယ္……………..။     ။

ပ်င္းရိျငီးေငြ႕ဖြယ္  က်ြန္ေတာ္႕ကမၻာဟာ
အမွတ္တမဲ႕ “မ” ေရာက္ရွိခဲ႕တဲ႕
၂၀၁၀ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာကစလို႕
စိမ္းလန္းလာေတာ႕မယ္ထင္ပါရဲ႕
“မ”   ရယ္……….။     ။

အ္ိပ္မက္ေတာင္ ထည္႕မမက္ဖူးခဲ႕တဲ႕
အခ်စ္ဆိုတဲ႕ ကာရန္ညီညီကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို
“မ” နဲ႕က်မွ ႏွလံုးသားနဲ႕ရင္းျပီး
ဖတ္ရွုတတ္လာတယ္……..။    ။

အထပ္ထပ္ ကာရံပိတ္ေလွာင္ထားတဲ႕
ႏွလံုးသားရပ္၀န္းက အိမ္ငယ္ေလးဆီ
ေလျပည္နဲ႕ အလားသဏၭာန္တူတဲ႕
“မ” ရဲ႕ပံုရိပ္တခ်ိဳ႕
ေန႔တိုင္းတံခါး     လာလာေခါက္တယ္……………….။        ။

မာေက်ာလြန္းတယ္လို႕
အထင္ရွိခဲ႕ဖူးခဲ႕တဲ႕  အသည္းႏွလံုး
“မ”  ဆိုတဲ႕ျမစ္လက္တက္ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ
အလြယ္တကူ စီးဆင္းခဲ႕ျပီေပါ႕။
က်ြန္ေတာ္ဟာ “မ” နဲ႕က်မွ မာနေတြခ၀ါခ်ျပီး
သိကၡာကို သတိၱရွိရွိ
ေျမာင္းထဲလႊင္႕  ပစ္ရဲခဲ႕တယ္……………။    ။

အလြမ္းေတြဟာ
 မီးလိုပူတယ္ဆိုေပမယ္႕   က်ြန္ေတာ္ကေလ
 ပိုးဖလံတစ္ေကာင္ထက္ပိုျပီ မိုက္မဲရူးသြပ္စြာ
လြမ္းျပီးရင္းလြမ္းခ်င္ေနတယ္
“မ”   ရယ္……….။      ။

က်ြန္ေတာ္႕ႏွလံုးသားေက်ာက္စာတိုင္မွာ
“မ” အေပၚျဖဴစင္စြာထားတဲ႕  ျမတ္ႏိုးမွုေတြရယ္
ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္း ရင္ကြဲမတတ္လြမ္းရတဲ႕
တမ္းတလြမ္းဆြတ္မွဳေတြခ်ည္း
ကမၸည္းတင္ထားလိုက္ခ်င္တယ္
“မ” ရယ္……………………………။                      ။

   ထူးသူရဇြဲ
(၃.၁၀.၂၀၁၀)
   Zwe
အခ်စ္ဆံုး   “မ” အတြက္
     

“မ” အျမဲေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါေစ။