“ သံလြင္ခက္နဲ႔ ခုတ္ခံရတဲ့ အိပ္မက္ ”

ငါ့လက္ေတြကို
ေနေရာင္နဲ႔ ထြန္းညွိလိုက္တယ္
အလင္းက မပီဝိုးတဝါးနဲ႔
လရိပ္ဆန္ဆန္ ဖူးလို႔
ဟင့္အင္း ငါ အိပ္မက္ထဲမွာ မေနပါရေစနဲ႔

ေရွ႕ကို တည့္တည့္ၾကည့္ၿပီး
ငါ ေနာက္ျပန္ေလွ်ာက္ေနတယ္
မ်က္လံုးနဲ႔ ေျခေထာက္တို႔
စစ္ေမာင္းသံ တလူလူနဲ႔ ဆန္႔က်င္လို႔
ဟင့္အင္း ငါ သံလြင္ခက္ကို ခ်စ္တယ္။

ငါ့ ပင့္ကူအိမ္ကို ငါ ဖြဲ႕
ငါ့အကြက္ေတြကို ေပါက္ျပားနဲ႔ ယက္တယ္
အေျခမတူရင္ေတာ့ ဓားေတြျခားမယ္
ဒါေတြေျပာရင္ ေဒါေတြ ပါလာသတဲ့လား
ဟင့္အင္း ငါက သံလြင္ခက္နဲ႔ အိပ္မက္ဖ်က္သူပါ။

ခ်ီရြန္ ( ပုလဲ )