တိတ္ဆိတ္ျခင္းရဲ့
ေကာင္းကင္ကုိေငးေမာရင္း
မင္းကုိသတိရတယ္
ဒီလုိလျပည့္ညမွာေပါ့

လရိပ္ရဲ့ေအးျမမႈေအာက္မွာ
ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းအတိတ္ေတြလည္း ရွိခဲ့ဘူးတယ္
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းအနာဂတ္ေတြလည္း ပုိင္ဆုိင္ခဲ့ဘူးတယ္
အိပ္မက္အသစ္ေတြလည္း ေမြးဖြားဖူးတယ္
ၾကည္ႏူးျခင္းေတြလည္း ေ၀ဆာဖူးတယ္

ဒါေပမယ့္ေလ……..
အခုခါမွာေတာ့
အတိတ္ရဲ့ေန႔မ်ားဆီကိုလည္းမတမ္းတခ်င္ေတာ့ပါဘူး
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆုိတဲ့အိပ္မက္ေတြလည္း မမက္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး
ေျပာခဲ့ဘူးတဲ့စကား
ထားခဲ့ဘူးတဲ့ကတိေတြလည္း က်ိဳးပ်က္ခဲ့ျပီးျပီေလ……..

စြန္႔လႊတ္ျခင္းဆိုတဲ့အနာေဟာင္း
ျပန္ေျပာင္းလုိ့တမ္းတေနေတာ့ေကာ
ဘာမ်ားထူျခားလာမွာလဲ
ေတြးမိတုိင္းဒဏ္ရာအသစ္ထပ္ထပ္ျဖစ္ေနလို႔
ငါ့ရင္ေတြဆုိ႔ ငါမ်က္ခြံေတြမုိ႔မယ္ဆုိေတာ့
လျပည့္ညရယ္…..
ငါ့မွာလည္းတစ္ေယာက္တည္းပါကြယ္။