စိမ္းညိဳ႕ေကြ႕ေကာက္ေသာ ျမစ္မ်ားမွ
အေရာင္မထြက္တဲ့ ေက်ာက္တံုးတစ္ခုကို
ေတြ႕ေသာအခါ
ငါ့ႏွလံုးသားကို သတိရပါေလ။

ဒိုင္ယာရီၾကား
ကူးယူေရးမွတ္ထားခဲ့တဲ့
ငါ့မိတ္ေတြရဲ႕ ကဗ်ာအပိုင္းအစ
အခုေတာ့
မင္းအတြက္…………ငါ့ရည္ညြန္းခ်က္ျဖစ္ခဲ့ရျပီ။

သူ႕ေက်ာေပၚက စီးဆင္းသြားတဲ့
ေရအလ်ဥ္အတိုင္းဟာ
သူ႕မ်က္ရည္ေတြပါပဲလို႕
အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခဲ့လွ်င္ေတာ့
ျမစ္တစ္ျမစ္ဆိုတာ
က်ိန္စာသင့္တဲ့ေန႕ေတြကိုပဲ
သူေပ်ာ္ရႊင္လိမ့္မယ္။

အားနာစရာ
မလိုပါဘူးကြယ္
မင္းေလွာ္ခတ္ဖူးခဲ့တဲ့
ငါ့ႏွလံုးသားရာဇ၀င္ျမစ္က်ဥ္းတေလွ်ာက္
အေငြ႕ပ်ံမႈေတြနဲ႕
ေသြ႕ေျခာက္ခဲ့ျပီ မဟုတ္လား။

အခ်ည္းအႏွီးေတာင္တန္းေတြဆီ
အထီးတည္းထြတ္သြားရတဲ့အခါ
ငါ ေျဖသိမ့္ႏိုင္စရာ …… တစ္စံုတစ္ရာ
မင္းဆီက ပါခဲ့ျပီမို႕
အားနာစရာ
မလိုပါဘူးကြယ္။

တို႕ႏွစ္ေယာက္
ဗာဒံရိပ္ကေလးေ၀ျပီး၊ လူသူရွင္းတဲ့
ကေဖးဆိုင္ကေလးတစ္ခုမွာထိုင္ျပီး
ေဟာဒီလုိ ေမလရဲ႕ ေန႕လယ္ခင္းမွာေပါ့
လူးလြင့္ေနတဲ့ တံလွပ္ေတြကိုေငးၾကည့္ရင္း
တိတ္ဆိတ္ စကားမဲ့ ျငိမ္သက္စြာ
နာရီေတြ ေလာင္ကြ်မ္းခဲ့ရ။

ငါ့မွာ
တစ္စံုတစ္ရာ အေကာင္းစားစိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြ
ရွိေနတယ္ဆိုပါေတာ့
အဲဒါေတြအကုန္လံုးကို မင္းယူ။

ငါ့မွာ
ဘယ္သူ႕ကိုမွ မခ်စ္ရေသးတဲ့
ႏွလံုးသားအသစ္တစ္ခု
ရွိေနတယ္ဆိုပါေတာ့
အဲဒါကိုလည္း မင္းပဲယူ။

ငါေဖာက္ခဲ့ျပီးသမွ်
လမ္းအားလံုးေပၚမွာမင္းေလွ်ာက္သြား
ငါ ရသင့္ရထိုက္သမွ်
ေလာကရဲ႕ ေပးဆပ္ျခင္းေတြကိုလည္း မင္းယူ။

ငါ့ကိုဦးညြတ္ဂုဏ္ျပဳမယ့္
တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဦးေခါင္းကိုလည္း
မင္းပဲပြတ္သပ္
မင္းပဲျမင့္ျမတ္ ႏိုင္ပါေစ။

အဲဒီ ငါ့လက္ေဆာင္ေတြအားလံုးဟာ
တစ္စံုတစ္ရာ တန္ဖိုးမနည္းခဲ့ဘူးဆိုတာ
မင္းအသိပါပဲ။

လူတစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့
မင္းဟာ
ငါမက္ေနတဲ့ အိပ္မက္ေလးတစ္ခုတဲ့
တကယ္ေတာ့……….မင္းဟာ
ငါမပိုင္ဆိုင္လိုက္ရတဲ့
အျပာေရာင္ေန႕တစ္ေန႕ပါကြယ္။

ငါကေတာ့
အအိပ္မဲ့ညေတြၾကား
အတိတ္နဲ႕အနာဂတ္ကို စားသံုးရင္း
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းအိပ္မက္ ေတြနဲ႕
အိပ္မက္ရဲ႕ ရာဇ၀င္ေန႕သစ္ေတြကို
အဆံုးရွံးခံေနရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါ။

တို႕…………တစ္ဦးနဲ႕တစ္ဦး
ေပါင္းစည္းညီညြတ္ခဲ့ဖူးရဲ႕
တို႕…………တစ္ဦးကိုတစ္ဦး
အရူးအမူး ေလးျမတ္ၾကည္ညိဳခဲ့ဖူးရဲ႕
တို႕…………တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး
ေပးဆပ္မႈနဲ႕ ရယူခဲ့ဖူးရဲ႕
အခုေတာ့ အဲဒီတရားေတြ
(ဘယ္သူမွ ၾကား၀င္မေႏွာင့္ယွက္ဘဲ)
သူစိမ္းေတြလို ေ၀းကြာခဲ့ၾကေပါ့။

သူ၀တ္ထားတဲ့ အေရခြံကို
သူစြန္႕ခြာရတဲ့အခါ
ျမစ္တစ္ျမစ္ဆိုတာကေတာ့
ေျမြတစ္ေကာင္လို မေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ဘူးေပါ့။

အားနာစရာ
မလိုပါဘူးကြယ္
ငါပိုင္ဆိုင္တဲ့
ေလာကရဲ႕ ပညတ္မွန္သမွ်နဲ႕
ငါ့အေတြးေတြအားလံုးကိုလည္း
မင္းပဲ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ျပီမဟုတ္လား။

ဟင္းလင္းျပင္ေတြကိုေတာ့
ငါကိုယ္တိုင္ပဲ ပိုင္ဆိုင္ဆဲပါေလ။ ။

ပိုင္စိုးေ၀