ပံုတူစာ

လူပတ္လည္ဝိုင္းေနရင္း
ကိုယ့္အထဲကိုယ္ပိတ္မိေနသူ တစ္ေယာက္ရိွမယ္။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရွင္သန္စရာအေျကာင္းမဲ့ေတာ့မယ့္
ခ်စ္ျခင္းေမတၲာ…
ေရမွာနစ္မြန္းေနသလို
ခႏၶာထဲမွာ အသက္လုရွဴေနၾကမယ္။

စကားေတြကို
တားဆီးတတ္တဲ့ နႈတ္ခမ္းေတြလဲရိွမယ္။
တေန႕တျခား
နားလည္မႈမဲ့လာတဲ့
နားလည္မႈေတြလဲ ရိွမယ္။

ကိုေရႊလိပ္ကို
အထင္ေသးလို့မဟုတ္ေပမဲ့
ပန္းတိုင္မေရာက္ခင္ အိပ္ခ်င္ေသးတဲ့
ယုန္တစ္ေကာင္ဘဲြ႕လဲ ခံယူထားမယ္။

ကစားပဲြတစ္ခုဟာ
ျပီးဖို႕ အဓိက မဟုတ္ေျကာင္း သိမယ္။
ႏိုင္ဖို႕ အဓိက မဟုတ္ေျကာင္းလဲ သိမယ္။
ေပ်ာ္ဖို႕ဆိုတာလဲ သိတတ္မယ္။
ျပီးဖို႕ ႏိုင္ဖို႕
ဘယ္သူေသေသျဖစ္ေနသူေတြကို အံ့ၾသမယ္။
သူတို႕ရဲ့ အထင္းေသးတဲ့လက္ညိႈးေတြးနဲ႕
အထိုးခံရမယ္။

တင္းမာ တိတ္ဆိတ္မႈနဲ႕
ဖံုးကြယ္ထားတဲ့
ေၾကာက္ရံြ႕ထိတ္လန္႕သံေတြလဲ ရိွမယ္။
ဝမ္းနည္း နာက်င္မႈေတြက
တပ္ဆင္ေပးတဲ့
မသတီစရာ အျပံဳးတစ္ခုလဲ ရိွမယ္။
အစြန္းအထင္းကင္းတဲ့
အျဖဴစြတ္စြတ္အကၤ် ီတစ္ထည္အေျကာင္း သီခ်င္းလဲ
ခဏခဏ ညည္းတတ္မယ္။

ညစ္ေပတဲ့လူအတြက္
အျဖဴအကၤ် ီဟာ
ေလးပင္လြန္းတယ္လို့ ညည္းတြားဖူးမယ္။

ခႏၶာရဲ့အေလးခိ်န္ကို
မခံႏိုင္တဲ့ လက္
ဘယ္ညာတစ္စံုရိွမယ္။

အလိုမျပည့္နိုင္တဲ့ စိတ္လဲရိွမယ္။
ခုလို
ကိုယ့္အထုတ္ကိုယ္ျဖည္တဲ့
ရူးေၾကာင္ေၾကာင္
ေသာက္က်င့္လဲရိွမယ္။
ဒါ့အျပင္ မနည္းဖံုးဖိထားတဲ့
အပုတ္အသိုးေတြ က်န္အံုးမယ္။

ဇ..ဂြဲ