ကမၻာၾကီးအစကလို႕
တစ္ျခံနွင့္တစ္ျခံ စည္းရိုးမရွိလို႕
အမွတ္တစ္ခုအေနနွင့္
ၾကိဳးတန္းေလး ျခားလိုက္တယ္

လြတ္လပ္မႈက ေတြးေ၀လာလို႕
ျခားနားမႈဆိုတဲ့ ျခံစည္းရိုးက
ကာရံျခယ္မႈန္း အလွဆင္လိုက္တယ္
စိတ္ခ်ရျပီး. . .

ိကိုယ့္ထုတ္တဲ့စည္း
တစ္ဖက္နွင့္တစ္ဖက္
ျခံမေက်ာ္ခ်င္လို႕
ရန္သူေတြ ထင္မွတ္ေစတယ္

လက္က ခ်ေရးေပမဲ့
သည္စိတ္နွင့္ သည္ဦးေနွာက္က
ကိုယ္ထုတ္တဲ့စည္း
ေဖာက္ခ်င္တဲ့ ေျခေထာက္ေတြက
တားမရခဲ့ဘူး

အမ်ားအျမင္မွာ
အမွန္ေတြျမင္ဖို႕
စည္း၀ိုင္းတားၾကည့္တဲ့အခါ
တစ္ခါတစ္ရံမွာ
ငါက စည္း၀ိုင္းထဲ
တစ္ခါတစ္ေလမွာေတာ့
ငါက စည္း၀ိုင္းအျပင္. . .
အေလ့မက်တဲ့ စိတ္အျမစ္ေတြေၾကာင့္ပါ

စည္း၀ိုင္းထဲမွာ ငါမွန္ေနသလို႕
စည္း၀ိုင္းအျပင္မွာ ငါမွားေနသလို႕
စည္း၀ိုင္းထဲမွာ မာနတစ္ခုလို႕
စည္း၀ိုင္းအျပင္မွာ ျပစ္တင္ေ၀ဖန္သလို႕
စည္း၀ိုင္းထဲမွာ လက္မေထာင္ေနသလို႕
စည္း၀ိုင္းအျပင္မွာ အထီးက်န္ေနသလို႕
ငါစည္းနွင့္ ငါ့ဘ၀ကို
ငါကိုယ္တိုင္ တားလိုက္တဲ့
စည္း၀ိုင္း တစ္ေနရာလား. . . ။      ။

နရီထက္
( ၁၅ ၊ နို၀င္ဘာလ ၊ ၂၀၁၀ )