လူေတြကို ေပါင္းရသင္းရခက္တယ္
လူေတြ အရွက္လုံဖုိ႕ပဲ
ငါက သူတုိ႕အပါးက ၀စ္လစ္စလစ္ ေနေနျပရတယ္
လူေတြ သန္႕သန္႕ရွင္းရွင္းေနႏုိင္ဖုိ႕ပဲ
ငါ့ခါးေၾကာေတြကိုတင္း
ငါ့တကုိယ္လုံးကို ပုတ္ခတ္ညွင္းဆဲတဲ့ဒဏ္ ခံရတယ္
လူေတြ အျမင္လွဖို႕ပဲ
ငါ့ကုိယ္တေလွ်ာက္
မီးျခစ္ျခစ္ေတာက္ အပူခံေပးရတယ္
သူေတြသစ္လြင္ေနဖုိ႕အေရးပဲ
ငါအသုံးေတာ္ခံလုိ႕ ႏွစ္ေတြၾကာေတာ့
ငါ့လုိ အေဟာင္းကို စြန္႕ပစ္တတ္ၾကတယ္
အ၀တ္တထည္ဘ၀နဲ႕ သူတုိ႕ လွပဖုိ႕ ကူခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္
အခုေတာ့ သူတုိ႕ စိတ္တုိင္းက်
လက္ႏွီးစုတ္ ေျခသုတ္ခံု ဘ၀နဲ႕
ဆက္အသုံးေတာ္ခံေနရျပန္တယ္……
ေနဦး
(၂၀၁၀ ႏုိ၀င္ဘာ ၂၂၊ ေန႕လည္ ၁း၂၆)
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service