Home
Post Masterpiece
Register
Login
နာရီႀကီး
ေမာ္ဒန္ဓားသြားေတြ
ပလူပ်ံေနတဲ့ၾကားမွာ ငါ တစ္ေယာက္တည္း
ဂႏၶ၀င္ေတးသြား ေသြးေနလို႔ မရေတာ့ဘူး …
ေမာ္ဒန္ျဖစ္ေအာင္ …
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၀တ္ရမယ္ …
အီမိုစတိုင္လ္ေတြ ေလ့လာရမယ္ …
အကႌ်ကို ႏွစ္ဖက္လွမဟုတ္ဘဲ ေျပာင္းျပန္၀တ္ရမယ္ …
မိန္းမဆန္ဆန္ မိတ္ကပ္ေတြ နည္းနည္းလူးရမယ္ …
ေနမင္းႀကီးကို အိပ္မက္ထဲ ခပ္ခ်ပ္ခ်ပ္ေလး ထည့္ထားရမယ္ …
မေသာ္တာကို ပစ္ပစ္ႏွစ္ႏွစ္ ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ ဆဲေရးတိုင္းထြာရမယ္ …
စကားလံုးေတြကို အားေဆးတိုက္ရမယ္ …
ေမွာ္ဆရာကို ေစလိုရာေစ ႏွဖားႀကိဳးတပ္ခိုင္းေစတတ္ရမယ္ …
မိုနာလီဇာဆီက ေသြးမ်က္ရည္ေတြ ခ်ဴညစ္ယူရမယ္ …
လီယိုနာဒိုဒါဗင္ခ်ီကို မေသာ္တာပံုဆြဲခိုင္းရမယ္ …
ဆက္လက္ၿပီး …
အာဒံကို မေသာ္တာဆီ လူပ်ိဳလွည့္ခိုင္းၿပီး
ဧ၀ကို သားမွတ္မွတ္မယားမွတ္မွတ္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရမယ္ …
ဆူးခက္မင္း တို႔ အနတၱအေနာ္မာ တို႔ ဆီကေန LP အေၾကာင္း တီးေခါက္ယူရမယ္ …
ဟိုးအရင္တုန္းက
ျပားခဲ့တဲ့ ကမၻာႀကီးက အခုေတာ့ လံုး၀န္းသြားပါၿပီ …
ဟိုးအရင္တုန္းက
လူရာမ၀င္တဲ့ ေမာ္ဒန္စတိုင္ေတြ အခုတြင္က်ယ္သြားၿပီ …
ဒါ၀င္ရဲ့ အဆင့္ဆင့္ေျပာင္းလဲလာတဲ့
နိယာမထဲမွာေတာ့ လူ နဲ႔ ေမ်ာက္ မအပ္စပ္မိတာေတာ့ အမွန္ပဲ …
တိရစၧာန္ကို ဘိုးေအေခၚဖို႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဦးေဏွာက္ေတြက ရာစုႏွစ္ႀကိဳေျပးေနေတာ့
ဘယ္လိုမွ လက္မခံႏိုင္ဘူး …
နီရိုးဘုရင္ႀကီးရဲ့ သာမန္တေယာလက္သံဟာ
ကမၻာေက်ာ္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး …
ပတ္၀န္းက်င္က အရွိန္ေကာင္းခဲ့တဲ့ မီးခိုးမီးလွ်ံေတြေၾကာင့္ပါ …
တိုင္းနယ္ေဘာလံုးသမားရ့ဲသား ကမၻာေက်ာ္ေဘာလံုးသမား
ေဒးဗစ္ဘက္ခမ္းကိုပဲ ၾကည့္ေလ …
တံငါနားနီး တံငါ ကြဲ႔ … မုဆိုးနားနီး မုဆိုး ဟဲ့ …
ပတ္၀န္းက်င္က လူပဲ …
လူကေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္မဟုတ္ဘူး …
အရာအားလံုး သူ႔သေဘာသူေဆာင္ၿပီး
ၾကည့္ေကာင္းပါတယ္ …
ငါ့တိုင္ကပ္နာရီႀကီးလည္း ေျပးလႊားေနရင္းေပါ့ေလ …
လ်ံႏိုး
ႏို၀င္ဘာ ၂၅၊ ၂၀၁၀
