ၿပန္မရႏိုင္မွန္း သိေပမယ့္

ငါအိမ္မက္ အပိုင္းအစေတြကုိ ထုပ္ပိုး

မင္းရင္ခြင္ဆီ အေရာက္ျပန္လွမ္းခဲ့ခ်င္တယ္ . . . ။

မ်ဳိသိပ္ၾကိတ္မွတ္ မေမးျဖစ္ခဲ့တဲ့ စကားေတြ

ေပါက္ကြဲလုလု မီးေတာင္တစ္လံုးလို

ရင္ထဲမွာ တေျမ႕ေျမ႕ ေလာင္ကၽြမ္းေနခဲ့တာ

အခုခ်ိန္ထိပါပဲ . . .။

တစ္စြန္းတစ္စနဲ႔   . . . . .

အဆံုးအစမဲ့ ၾကားေနရတဲ့ မင္းသတင္းေတြ

ဒီအခ်ိန္ . . .

မင္းရင္ထဲမွာ ဘာေတြရွိေနမလဲဆိုတဲ့ အေတြး

ငါ. . .

သက္ျပင္းေမာေတြသာ အခါခါရႈိက္ခဲ့မိတယ္ . . .။

“ ဘယ္ေတာ့မွ ၿပန္လွည့္မၾကည့္ေၾကး ”

ခပ္စိမ္းစိမ္း လွမ္းေျပာလိုက္တဲ့ မင္းမ်က္ဝန္း

ဒူးေထာက္ျပိဳလဲမတတ္ တုန္လႈပ္ခဲ့မိေပမယ့္

ငါ့ ႏႈတ္ခမ္းမွာ မဲ့ၿပံဳးတစ္ခု

ဘာေၾကာင့္မ်ား တပ္ဆင္ၿဖစ္ခဲ့တာလဲ . . . .။

မာနဆိုတဲ့ အရာကို

ငါတို႔ရဲ႕ အခ်စ္ေတြထက္ ပိုကိုးကြယ္မိခဲ့ၾကတာ

ငါတို႔ သိပ္မွားခဲ့တယ္ . . .၊

ျပတ္ေတာက္သြားတဲ့ အရာေတြထဲမွာ

သံေယာဇဥ္ဆိုတာ မပါဝင္ႏိုင္မွန္း

မင္းလဲ သိေနမွာပါ . . . .။

ဘာလို႔မ်ား . . . ? ဘာလုိ႔မ်ား . . .?

တို႔ ေဝးခဲ့ၾကတာလဲ . . . .၊

မာနကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီး

အမွန္တရားႏွစ္ခုရဲ႕ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ဆံုျခင္းမွာ

ဓါးစာခံက မင္းနဲ႔ ငါရဲ႕ အခ်စ္ေတြ . . .  .။