လက္ပတ္နာရီခၽြတ္ေပးလိုက္ရတဲ့ အရက္ဆိုင္ (ခိုင္ျမဲေက်ာ္စြာ)
သစ္ရြက္စိမ္းေတြက
သစ္ကိုင္းမွာေနၾကဖို႔ေကာင္းတယ္
စိတ္ဆိုးၿပီးဆင္းသြားတဲ့မိန္းမလည္း
အိမ္ျပန္လာဖို႔ေကာင္းတယ္။
မင္းစကားကို
အုတ္စီထားပါလ်က္
အမွတ္သည္းေျခနည္းတဲ့ အသက္တစ္ေခ်ာင္း
ပလက္ေဖာင္းေပၚ ေမာင္းတက္မိတဲ့ ေမာ္ေတာ္ကားပဲ။
ေနလံုးလည္း အရြယ္ေျပာင္းသြားတယ္
ငါထိုင္တဲ့ဆိုင္လည္း
အေရာင္ေျပာင္းသြားတယ္။
အေရျပားရဲ႕
ထင္ေရာင္ထင္မွားျဖစ္မႈမွာ
ငါ့ကိုယ္ငါ ထားစရာေနရာမရွိ
ငါးစာေတြဟာ
ဒီညအတြက္အျဖစ္မရွိ
အေသြးအသားေတြ အျပစ္ကိုမသိၾကဘူး။
လက္ပတ္နာရီခၽြတ္ေပးလိုက္ရတဲ့ အရက္ဆိုင္
သမ္းေ၀လာတဲ့ မီးလံုးေအာက္
ထိုင္လို႔။ ။
ခိုင္ၿမဲေက်ာ္စြာ
ႏွလံုးအိမ္မဂၢဇင္း – ၂၀၀၃
/*ကဗ်ာဆရာ ခိုင္ၿမဲေက်ာ္စြာရဲ႕ “ေအးေအးေဆးေဆးလမ္း” ကဗ်ာစာအုပ္ကပါ။ */
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service
Comment #1
ေလးစားပါ၏ ။