ေလလွုိင္းထဲ စီးေမ်ာလာတဲ့ အဲ့ဒီ ဂီတေတြထဲ
ညစ္ညဴးမွုေတြ အခ်ိဳးက်က် ပါ၀င္ေနခဲ့ပါသတဲ့
မၾကည္လင္မွုေတြနဲ႕ အဓိပါယ္ဖြင့္ဆုိထားတဲ့ ဂီတေတြရဲ႕
ညွိဳ႕ငင္မွုေအာက္မွာ
ငါ အသက္ရွဴဖုိ႕ေတာင္ ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့မိတယ္
ညေနခင္းက သာယာပါရဲ႕
ရာသီဥတု ေအးစိမ့္လိုက္ပံုမ်ား
ငါ ကုိယ္တုိင္ေတာင္ ႏွင္းျဖစ္ေလာက္တယ္

စုိထုိင္း ေအးစက္ေနတဲ့ ဒီအခန္းက်ဥ္းေလးထဲ
ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ ထုိင္ရင္း
အသက္ရွဴဖုိ႕ ငါေမ့ခဲ့တယ္
ငါဖတ္ဖူးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာထဲကလုိ
အညတရဆန္ဆန္ေပ်ာက္ဆံုးသြားဖုိ႕
အေၾကာင္းအရာေတြ ၾကီးက်ယ္စရာမွ မလုိခဲ့ဘဲေလ…

ေျမာက္ျပန္ေလရဲ႕ ေဆာင္းေငြ႕ေတြနဲ႕အျပိဳင္
ေအးစက္စက္ ဂီတသံေတြ နာၾကားရင္း
ငါ့ စိတ္ခႏၵာ.. အဲ့ဒီေျခရင္းမွာ ျပိဳလဲခဲ့တယ္..
စကားလံုး မရွိတဲ့ ခံစားခ်က္ကုိ .. အဓိပါယ္ဖြင့္ဖုိ႕ ငါ ၾကိဳးစားရင္းနဲ႕ပဲ
ရထားအုိလဲ ေ၀းသြားခဲ့တယ္

ငါ မငိုပါဘူး ခ်စ္သူ
မ်က္ရည္ေတြက နာက်င္ျခင္းေတြကုိ တုိက္စားသြားမွာစုိးလုိ႕
ငါ မငုိျဖစ္ခဲ့ပါဘူး
အဲ့ဒီ ျမွားဒဏ္ရာရဲ႕ ေသြးအစက္စက္က်မွုကုိ သိမ္းဆည္းရင္း ငါ တိတ္တဆိတ္ ေၾကြလြင့္ခဲ့တယ္..
နဖူးက အမာရြတ္ကုိျမင္တုိင္း မေဟာ္ကုိသတိရတတ္တဲ့ ေက၀ဋ္ပုဏားလုိ
ငါ့ ေသြးအစက္စက္ကုိ နင္ျပဆုိတယ္
စိတ္ညစ္ရတယ္ဆိုတဲ့ စကားသံတစ္ခ်ိဳ႕ေအာက္
ငါ သိမ္ငယ္ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့တယ္..
ငါ သိပ္ခ်စ္တဲ့ ေဟာ့ဒီ ငါ့ရဲ႕ လက္အစံုက ငါျမတ္ႏိုးတဲ့ ခ်စ္သူကုိ နာက်င္ေစခဲ့တယ္တဲ့လား
ငါ တန္ဖုိးထားခဲ့တဲ့ ငါ့ စိတ္ကူး အသိဥာဏ္အခ်ိဳ႕က ငါ ခ်စ္တဲ့ ခ်စ္သူကုိ စိတ္ညစ္ေစခဲ့တယ္တဲ့လား
အလန္႕တၾကား ငါ ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့..
အုိး ေကာင္းကင္ရယ္.. မိွုိင္းမွုန္ရီေ၀လြန္းခ်ည္ရဲ႕

ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ စကားသံေတြရဲ႕ တုိက္ခုိက္မွုကုိ အလူးအလဲ ငါ ခံခဲ့ရတဲ့ေနာက္
ေလေတြေတာင္ အတြယ္အတာ မဲ့ေနၾကသလိုပါပဲ
ေလာကၾကီးရယ္ .. ငါတစ္ေယာက္တည္း ေနခြင့္ေပးပါ
ဘုရားအဆူဆူေရွ႕ ငါ့ခ်စ္ျခင္းကုိ ျပဌာန္းခ်င္လုိ႕

ခ်စ္မိတာကုိ အျပစ္တစ္ခုလုိ အတင္းဆုိၾကပါေစ..
ငါ့ ရင္ဘတ္က အသည္းႏွလံုးတစ္ျခမ္း နင္တစ္ျခမ္းျဖစ္ခဲ့တယ္
ခ်စ္သူရင္ကုိ ျမင္ေအာင္မၾကည့္ႏုိင္ပါဘဲ ေ၀ါဟာရေတြ ဖြဲႏြဲ႕ခဲ့မိလုိ႕
စကားလံုးေတြရဲ႕ ဒဏ္
ငါသင့္ခဲ့တယ္
ကမၻဦးအစမွာကတည္းက
ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့စကား ခ်စ္သူနားလည္ေအာင္ ေျပာမျပတတ္ခဲ့တဲ့ေကာင္
ေနာင္ ဆယ္ကမၻာတုိင္ေအာင္ လြမ္းရေစသတည္းတဲ့..
ဒီလုိနဲ႕ပဲ .. က်ေနာ္ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ေတာ့တယ္
အညတရ ဆန္စြာ………

ေဇာ္။