အမယ္အို
တုတ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ အမယ္အိုႀကီး
ေနပူစပ္ခါး ရပ္မနားဘဲ
ခရီးျပင္းႏွင္ ေလာဘတင္၍
ေခၽြးသံယိုရႊဲ တစ္ဗို႔တည္းတြက္
ဒုကၡမီးပို အေနစိုေရး
ပူေအးမေရြး ေၾကာက္ရြံ႕ေ၀းလွ်က္
တစ္၀မ္းတစ္ခါး ယႏၱရားပတ္
ဆက္မျပတ္သို႔ ခႏၶာမခမ္း
သက္ဆက္လွမ္းဖို႔ ၀မ္းေရးတစ္ထြာ
မေနသာဘဲ ရုန္းကန္လႈပ္ရွား
ေသာကမ်ားလွ်က္ မီးစာဆီခမ္း
ဘ၀ႏြမ္းကို အားယူကုန္းထ
လံု႔လၾကြ၍ သားမွ်င္ေလ်ာ့တြဲ
အားအင္နည္းကာ ေမာဆို႔တုန္ယီ
ခ်ိဳ႕တဲ့ေသြးေၾကာ ခ်ဥ္ဆီမေပါလည္း
လမ္းမေပၚမွာ လွမ္းၾကြတံု႔ေႏွး
ေဖာ္မေဖးဘဲ တစ္ကိုယ္တည္းသာ
ခ်ည္းႏွီးဗလာ ဖ၀ါးလက္မွာ
ေတာ္ရာ၀တ္စား ဖိနပ္ပါးလွ်က္
ဆီမြဲဆံေထြး ဖုန္ေရာင္ေျပးႏွင့္
ေနေလာင္အသား ၾကပ္ခိုးမ်ားသို႔
ပက္ၾကားအက္ကြဲ မြဲေျခာက္ရြဲႏွင့္
ျဖတ္လာေလွ်ာက္သြား လူအမ်ားကို
လက္ကန္ေတာ့ေပး ကေလးမက်န္
အလွဴရွင္မွတ္ ပူေဇာ္လွ်က္ပင္
ရက္ၾကြင္းထမင္း နံ႔ပ်ယ္ဟင္းက်န္
မျခြင္းခ်န္ဘဲ နင္းကန္သြတ္သြင္း
ပြဲေတာ္ႏွင္း၍ ေငြစေငြသား
သိမ္ႏုပ္ျပားကုိ ေၾကာမွ်င္ေျမွာင္းထ
လက္သနျဖင့္ တြက္ဆေရေတြး
မွန္းေမွ်ာ္ေတြးလွ်က္ ေနာင္လာလွဴလက္
အဆက္ဆက္ကို ေမတၱာေတးဆို
ဂရုဏာပိုဖို႔ ေခါင္းငံု႔စိုက္ေပး
တစ္၀မ္းစာေရး ျမန္းလာေပးရန္
အရုိအေသ ေပးရျပန္သည္
ဘ၀ေပးကံ ဆိုးပါတကား
ေနပူစပ္ခါး ရပ္မနားဘဲ
ခရီးျပင္းႏွင္ ေလာဘတင္၍
ေခၽြးသံယိုရႊဲ တစ္ဗို႔တည္းတြက္
ဒုကၡမီးပို အေနစိုေရး
ပူေအးမေရြး ေၾကာက္ရြံ႕ေ၀းလွ်က္
တစ္၀မ္းတစ္ခါး ယႏၱရားပတ္
ဆက္မျပတ္သို႔ ခႏၶာမခမ္း
သက္ဆက္လွမ္းဖို႔ ၀မ္းေရးတစ္ထြာ
မေနသာဘဲ ရုန္းကန္လႈပ္ရွား
ေသာကမ်ားလွ်က္ မီးစာဆီခမ္း
ဘ၀ႏြမ္းကို အားယူကုန္းထ
လံု႔လၾကြ၍ သားမွ်င္ေလ်ာ့တြဲ
အားအင္နည္းကာ ေမာဆို႔တုန္ယီ
ခ်ိဳ႕တဲ့ေသြးေၾကာ ခ်ဥ္ဆီမေပါလည္း
လမ္းမေပၚမွာ လွမ္းၾကြတံု႔ေႏွး
ေဖာ္မေဖးဘဲ တစ္ကိုယ္တည္းသာ
ခ်ည္းႏွီးဗလာ ဖ၀ါးလက္မွာ
ေတာ္ရာ၀တ္စား ဖိနပ္ပါးလွ်က္
ဆီမြဲဆံေထြး ဖုန္ေရာင္ေျပးႏွင့္
ေနေလာင္အသား ၾကပ္ခိုးမ်ားသို႔
ပက္ၾကားအက္ကြဲ မြဲေျခာက္ရြဲႏွင့္
ျဖတ္လာေလွ်ာက္သြား လူအမ်ားကို
လက္ကန္ေတာ့ေပး ကေလးမက်န္
အလွဴရွင္မွတ္ ပူေဇာ္လွ်က္ပင္
ရက္ၾကြင္းထမင္း နံ႔ပ်ယ္ဟင္းက်န္
မျခြင္းခ်န္ဘဲ နင္းကန္သြတ္သြင္း
ပြဲေတာ္ႏွင္း၍ ေငြစေငြသား
သိမ္ႏုပ္ျပားကုိ ေၾကာမွ်င္ေျမွာင္းထ
လက္သနျဖင့္ တြက္ဆေရေတြး
မွန္းေမွ်ာ္ေတြးလွ်က္ ေနာင္လာလွဴလက္
အဆက္ဆက္ကို ေမတၱာေတးဆို
ဂရုဏာပိုဖို႔ ေခါင္းငံု႔စိုက္ေပး
တစ္၀မ္းစာေရး ျမန္းလာေပးရန္
အရုိအေသ ေပးရျပန္သည္
ဘ၀ေပးကံ ဆိုးပါတကား
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service