Professional Authors

ကိုယ္ပိုင္ပံုျပင္

ကၽြန္ေတာ္က
ပူေလာင္…
ေျခာက္ကပ္…
ျပင္းရွတဲ့….
ၿမိဳ႕ျပညေတြမွာ
ေပ်ာ္၀င္…
နစ္မြန္း…
ေနခဲ့ၿပီးမွ
ေတာင္ခိုးေတြမျပယ္ေသးတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးကို ဘာလို႔လြမ္းေနတာလဲ……?

ဘ၀က ေျဖ႐ွင္းတြက္ထုတ္လို႔မရႏိုင္တဲ့ပုစၦာကို အေျဖရွာခိုင္းေနေတာ့
ေမ့ေမ့ကိုသားလြမ္းေနမိတယ္ေမေမ….

ေမေမရယ္…
(Singapore မွာ)
ေမ့ေမ့အိမ္ေလးလိုေႏြးေထြးမႈေတြမေပးႏိုင္ဘူး….။
အတၱ မာနေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့
မီးခ်စ္ဖာဆန္ဆန္ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ
ေက်ာတစ္ခင္းစာေနရာအတြက္
(ျမန္မာေငြနဲ႔….) သိန္းခ်ီေပးေနရတယ္ေမေမ…..။

တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကလဲေျပးေနသလိုပါဘဲေမေမ….။
အလုပ္သြား အလုပ္ျပန္ အေျပးအလႊား…
ရထားဆင္း ရထားတက္ အလုအယက္…
ေငြအတြက္နဲ႔ ပူေနလိုက္ၾကတာ…….။

ဒီလိုပါဘဲေမေမရယ္……
အသိုက္အၿမံဳကို မခင္တတ္ေတာ့တဲ့ ပလက္ေဖာင္းငွက္တစ္ေကာင္
လမ္းေလွ်ာက္ပ်ံသန္းရင္း…..
အေတာင္ေညာင္းတဲ့အခါ
ေမေမ့ဆီကိုသာ ျပန္လာခဲ့ပါရေစ… ေမေမ…..။

In: ကဗ်ာ Posted By: Date: Dec 25, 2010
Comment #1

““ အသိုက္အၿမံဳကို မခင္တတ္ေတာ့တဲ့ ပလက္ေဖာင္းငွက္တစ္ေကာင္
လမ္းေလွ်ာက္ပ်ံသန္းရင္း…..
အေတာင္ေညာင္းတဲ့အခါ
ေမေမ့ဆီကိုသာ ျပန္လာခဲ့ပါရေစ… ေမေမ…..။ ““`

Love it , nice one

commentinfo By: lwanhlainge at Dec 25, 2010
Comment #2

Thanks ပါ…

commentinfo By: Aung Thet Paing at Dec 26, 2010
Comment #3

ေမေမ့ကိုပဲ လြမ္းတာလား? 🙂

commentinfo By: ကံ့ေကာ္ at Dec 27, 2010
Comment #4

အားလံုးကိုေပါ့ဗ်ာ…….။

commentinfo By: Aung Thet Paing at Dec 28, 2010
Comment #5

ေငြေျကာင္.လူေတြပင္ပန္းရတယ္ေနာ္

commentinfo By: sawmyawadi at Feb 21, 2011
Comment #6

သိပ္မွန္တာေပါ့ဗ်ာ……

commentinfo By: Aung Thet Paing at Feb 22, 2011

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment