တစ္ခါတစ္ခါလွည့္ၿပန္လာတဲ့ ဒီဇင္ဘာကို ဝိုင္အနီတစ္ခြက္ထဲ ထည့္ငွဲ႔ ရင္ခုန္ခဲ့ဖူးသလား
သိပ္မေသခ်ာေတာ့ တဲ့ အိပ္မက္ေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿပံဳးမိတာေတြ မ်ားေနၿပီ ..
ေနဆီကို တည့္တည့္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနခဲ့ၿပီးကာမွ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေနၾကာပန္းမွန္းသိလုိက္ရသူလို
အဝါကို နာက်င္စြာ ခါခ်ေနခ်င္တတ္ခဲ့ ………….

အၾကမ္းေရးၿခစ္ထားၿပီး အေရာင္မထည့္ၿဖစ္ေသးတဲ့ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ေတြလိုပဲ
ေန႔ရက္ေတြက အေရာင္မစံုဘူး .. အၿဖဴ အမည္း ခပ္က်ဲက်ဲ ေကာက္ေၾကာင္းေတြနဲ႔
ႏွစ္ပရိေစၦတ ၾကာလာတဲ့အခါ အၿဖဴကလည္း ရင့္အိုဝါေရာ္လာခဲ့ အနက္ကလည္း အု႔ံဆိုင္း မိႈင္းအို လာခဲ့
ဘာနဲ႔မွ အသစ္ၿပန္စလို႔ မရေတာ့ဘူး ….

ဒီဇင္ဘာကို ေစာင့္ေနခဲ့ဖူးတယ္ …
စိမ္းၿပာေရာင္ တာကြိဳက္စ္ေတြ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၾကည္ညဳိေနတဲ့ နာဆစ္ဆပ္စ္ ေတြ ..
မဖြင့္ပဲ ပြင့္ထြက္လာတဲ့ သကၠရာဇ္ အသစ္စက္စက္ေတြ .. အလုိလို ေဟာင္းအိုသြားတဲ့ ဒီဇင္ဘာေတြ..
အမ်ားအတြက္စေတးၿပစ္လုိက္တဲ့ နာဇရက္ၿမိဳ႕သား၊ ေခါင္းေလာင္းေတြ တအားၿမည္ေနတယ္ ..

အစိမ္းေရာင္ၿမစ္ေတြက တေဝါေဝါ .. အဝါေရာင္ၿမိဳ႕ေတာ္ေတြက အလွ်ံတညီးညီး
အနီေရာင္လက္ေဆာင္ထုပ္ၾကီး တစ္ထုပ္ ေကာင္းကင္က ၿပဳတ္က်လာခဲ့တယ္ …
ဘယ္ေတာ့မွ ဖြင့္မၾကည့္ၿဖစ္လိုက္တဲ့အတြက္ အထဲမွာ ဘာပါမွန္း ငါ မသိခဲ့ေတာ့ဘူး
အေရွ႕ စူးစူးဆီမွာေတာ့ ၾကယ္တစ္လံုးက တဝုန္းဝုန္း ေတာက္ေလာင္ လင္းၿမေနခဲ့…

သိပ္ေမာလြန္းလို႔ ခဏေလာက္ၿဖစ္ၿဖစ္ အသက္ရွဴရပ္ထားလုိက္ပါရေစ …
ေခါင္းေလာင္းသံေတြက ဝင္သက္ထြက္သက္နဲ႔ ၿငိၿငိေနတယ္ …
ဘယ္ေတာ့ ႏွင္းက်မယ္မွန္းမသိ .. ဘယ္ေတာ့ ပန္းပြင့္မယ္မွန္းမသိ …
ဘယ္ေတာ့ ပင္လယ္ေရခမ္းမယ္မွန္းမသိ ဘယ္ေတာ့မွ ငါ့ကိုမိမယ္မွန္းမသိ …

ဒီဇင္ဘာေတြကို ေစာင့္ေနခဲ့ဖူးၿပီး ဒီဇင္ဘာေတြက ငါ့ကိုၿပန္ေစာင့္ေနခဲ့ကာမွ
ငါက ဒီဇင္ဘာေတြဆီ ၿပန္ေရာက္ၿဖစ္ေတာ့ဘူး ……….

မေနာ္ဟရီ
2010 Dec, Idea Magazine

အစ္မ မေနာ္ဟရီ ရဲ႕ ဒီေနရာေလး မွာဖတ္ဖူးတာပါ..