(၁)
ငါ့ကို
အလြမ္းဘ႑ာစိုး ခန္႔ပါကြယ္။

(၂)
အခ်စ္ဆိုတာ မ်က္လွည့္တစ္မ်ိဳးပါပဲ။
မင္းက… မ်က္လွည့္ေသတၱာထဲကေန
ငါ့ အိပ္မက္ေတြကို ဆြဲဆြဲထုတ္ျပတယ္…။
… ပန္းသီးအပုပ္တစ္လံုး ျဖစ္သြားလိုက္
… ဖဲခ်ပ္ေတြ ထြက္လာလိုက္
… ပန္းပြင့္ေတြ ထြက္လာလိုက္…နဲ႔
ေဟာ… ေနာက္ဆံုး
ငွက္အျဖဴေလးတစ္ေကာင္ ျဖစ္သြားျပီး
ဟိုး… အေဝးၾကီးကို ပ်ံသန္းေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။

(၃)
ဘာမွ မက်န္ခဲ့ေတာ့ဘူး။

(၄)
အစကတည္းကလည္း
ဘာမွ ရွိေနခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။

(၅)
မလိမ္မိုး မလိမၼာနဲ႔… ငါကသာ
မင္းကို အခါခါ ယံုခဲ့တယ္…။
စုန္းသြင္းခံထားရသူတစ္ေယာက္လိုကို
ယံုခဲ့တယ္။
……
ငါ့ အိပ္မက္ေတာင္ယာကို ခုတ္လွဲ
အလြမ္းေတြကိုမွ ပ်ိဳးၾကဲသြားခဲ့တဲ့
လူၾကီးလူေကာင္း ငနဲမေလးေရ…
ေဟာဒီမွာ … ငါဆိုတဲ့ေကာင္က
မီးကြ်မ္းခံထားရတဲ့ စာရြက္တစ္ရြက္လို
ေလတစ္ခ်က္ တိုက္ခတ္လိုက္ရံုနဲ႔
စိပ္စိပ္ျမြာျမြာ ပဲ့ေၾကြလြင့္စင္သြားရေတာ့မယ္။

(၆)
မင္းရဲ႔ မ်က္လွည့္ေသတၱာထဲက
ေနာက္ထပ္…ဘာေတြမ်ား ဆြဲထုတ္ျပဦးမွာလဲ…?

(ရ)
ေကာင္မေလးရယ္…
ေျပာပါ…
ငါ ရပ္ေနရမွာလား
ဆက္ေလွ်ာက္ရမွာလား ဆိုတာကို။

မင္းခိုက္စိုးစန္