ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူးကြာလို႔ ေျပာရင္းနဲ႔
ငါ တျဖည္းျဖည္း ေလာင္ကၽြမ္း
မီးပံုထဲ ေရာက္မွ
ပိုးဖလံမွန္း သိခဲ့ ( ေနာက္က်ခဲ့ၿပီ )

ရန္သူတို႔ ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနေသာ အရပ္မွာ
နယူတန္ကိုပဲ ဓားတလက္ ကမ္းေပးလိုက္တယ္
ခြမ္း ……….
( ၾကည့္မွန္တခ်ပ္ ကြဲေၾကသံၾကား )

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဆန္႔ထုတ္ၾကည့္ေတာ့
လမင္းဝါဝါကို မမွီမကမ္း
လမ္းလိမၼာေလးမွာ ေျခရာနက္နက္ ဆူးလို႔

လူေတြ လူေတြ
အခြံမာသီးေတြလို ကၽြတ္ဆတ္
အစိမ္းစားတတ္သူ ထမင္းမငတ္ဘူး

ကၽြန္ေတာ္
ေသဆံုးၿပီးရင္း ေသဆံုး
အုတ္ဂူတံခါးတို႔ ခ်ိတ္ပိတ္
ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာဘဲ အိပ္မယ္

ခ်ီရြန္ ( ပုလဲ )