ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ခပ္လြမ္းလြမ္း ေလး ေဆြးတယ္…။
ခပ္မိုက္မိုက္ ကဗ်ာတစ္ခ်ိဳ႕
ခပ္ေကာင္းေကာငး္ ကေလးထြက္လာတယ္…။
ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္
ခပ္လန္းလန္း ေလးေလွ်ာက္လာတယ္..။
ဒီေတာ့
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ေကာင္ကေလးက
ခပ္မိုက္မိုက္ ေကာင္မေလး ကို
ေၾကြမိပါေလေရာ….။
ဒီေတာ့
ခပ္ဆန္း ဆန္း စာကေလးေတြ
ခပ္မိုက္မိုက္ ကဗ်ာေလးေတြနဲ႔ပဲ
သူမက သူကို ေၾကြလာေအာင္
သူ ေတာ္ေတာ္ ေလး ၾကိဳး စားခဲ့တယ္
အခ်ိန္ေတြသာေတာ္ေတာ္ ေလး ကုန္ခဲ့တယ္
နာရီေတြသာ ျမန္ျမန္ေလး လည္ခဲ့တယ္
သူၾကိဳးစားသမွ်ေတြဟာ
ခပ္ေပါ့ေပါ့ ဟာသတစ္ပုဒ္လိုပါပဲဆုိတာ

ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နားလည္လိုက္တယ္……

နဂိုလိုပဲ ခပ္ေဆြးေဆြးေလးပဲက်န္ရင္း
ခပ္လြမ္းလြမ္း ကဗ်ာေတြကို ပဲ
ေရးေနခဲ့တယ္ေလ
အခ်ိန္ေတြ က ေတာ့အညိမ္မေနပါ….
သူမကုိ သူ ေတြ႔ လုိက္ရတယ္ေလ
သူမ က ေတာ့ခပ္လန္းလန္းေလးပဲ
သူမေဘးနားမွာ ခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ႔
ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ဒီျမင္ကြင္း ကို ျမင္ေတာ့
သူယံုရမွာ ခက္ခက္ ျဖစ္ေနတယ္
ဒါေပမယ့္
ဒါဟာခပ္ေပါ့ေပါ့ကိစၥ မွ
မဟုတ္ဘဲ
မိမိ ရဲ႕ ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ နွလံုးသားေလးကုိ
ခပ္ဆိုးဆိုး အေရာင္ေတြ ျခယ္သလုိပါပဲ
ႏွလံုးသားဟာ ဘယ္လုိမွကို
မလွနိုင္ေတာ့ဘူးေလ..
ေနာက္ဆံဳးေတာ့
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ေကာင္ေလးလဲ
ခပ္မိုက္မိုက္ ေကာင္မေလးကို
မလြမ္းေတာ့ပဲ
ခပ္တန္တန္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ပဲ
ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းဖို႔ သူဆံုးျဖတ္လိုက္္တယ္
သူအေနနဲ႔ က
ကံၾကမၼာဆိုတဲ့ ဇာတ္ညႊန္း ေရးဆရာေရးတဲ့အတိုင္းေပါ့
သူ ဟာ လုိက္က ေနရတဲ့
ခပ္ေပါေပါ ဇာတ္ေကာင္တစ္ေယာက္ပဲေလ….။