သက္ေသေဖြမိ
ေမသည္မသိ
အၿငိဳးျပည့္။

မ်က္ရည္ေစြ၏
ေႏြသည္မရိွ
မိုးအတိ။

ရင္ထဲကမိုး
အၿငိဳးနဲ.ရြာ
ရာသီေႏြတြင္ တံလွ်ပ္ထင္။

လွ်ပ္စီးလက္သံ
ဆူညံရင္ထဲ
ေႏြထဲမွာပင္ သံပဲ့တင္။

ရပ္တန္.ပါေႏြ
ဒီမွာေနေလာ့
ေျဖသိမ့္တဲ့မိုး
ပိုဆိုးလိမ့္သာ
ငါမေခၚခ်င္ မိုးဦးႏွင္။

အျပင္ဘက္ကမိုး
ရင္ထဲမိုး
ႏွစ္မ်ိဳးႏွိပ္စက္
ကလူရက္လ်ွင္
အိပ္မက္ေတြတြင္ ငိုမည္ထင္။

ေႏြေႏွာင္းမိုးဦး
ရာသီကူးလွ်င္
ခ်စ္ဦးေမ့မွာ စိုးပါသည္။        ။

(ေၾကာ္ျငာ၀င္ဦးမယ္၊ ဒီကဗ်ာေနာက္ဆံုးပိုဒ္ေလးႀကိဳက္လို.
“ေႏြေႏွာင္းမိုးဦး ရာသီကူးလွ်င္” ဆိုၿပီး ၀တၱဳရွည္ ေရးထားေသးတယ္၊
အခ်ိန္ရမွတင္ေတာ့မယ္  😛 )