လည္ပင္းကိုတုပ္ထားတဲ့ႀကိဳး ျဖတ္ေပးမယ္တဲ့
ျပင္ပေလာကနဲ႔ တစ္ခုတည္းေသာ အဆက္အသြယ္
                 အသံအေၾကာအမွ်င္ေလး
အခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ အစိုးရ ရဟတ္ယာဥ္ေတြ ည၀တ္ရံုနဲ႔လာၾကတယ္
ေဒသခံရြာသားေတြေပၚ ငရုပ္ေကာင္းေတြ ငွက္ေပ်ာသီးေတြ
               ႀကဲခ်တယ္
တနဂၤေႏြတစ္ရက္ေစ်းထဲမွာ အမွည့္လြန္စကားလံုးေတြ
               ျခင္းေတာင္းထဲေပ်ာ့ၿပဲလန္
စစ္ႀကီးဟာေန႔လည္ ၁၄:၅၀ နာရီမွာ ေျမႀကီးထဲထိုးရပ္
ဂ်ေလာက္ ဂ်ေလာက္
လည္ပင္းပတ္ပတ္လည္မွာ ကတုတ္က်င္းေတြတူး
               အခ်စ္ေတြတပ္ဆင္
ဒါကို ဘယ္လိုမွ အဓိပၸာယ္မေပါက္ႏိုင္ခဲ့ၾကဘူး
အေၾကာက္တရားကင္းမဲ့စြာ ဆယ္စုႏွစ္မွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္
လမ္းက်ိဳးေတြ လမ္းေကြးေတြ အျပည့္သယ္ေဆာင္လာတဲ့
                ကုန္တင္ကားေတြတစ္စီးၿပီးတစ္စီး
“အခု ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့လည္း နည္းနည္းထူးဆန္းသလိုပဲ
              အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ အထိ
ကမၻာႀကီးဟာ ငါ့နာမည္လိုပဲ ေတာနက္ႀကီးတစ္ခုထဲမွာ
                 အပူဒဏ္ေတြနဲ႔ငါ
လူရိုင္းစိမ္းေတြရဲ႕ ဆူဆူညံညံ ရယ္သံေတြဟာ ငါ့မ်က္ခြံအထိ”
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လို ျပဳတ္ျပဳတ္က်ေနတဲ့ ေမးရိုးနဲ႔ ငနဲေပါ့
ဦးထုပ္က တြဲေလာင္းက်ႀကိဳးနဲ႔ ေမးေအာက္ကေနထံုးလို႔
သင္၏ပထမဆံုးေန႔ကို အရသာေတြ႕ပါရဲ႕လား
ဟုတ္ကဲ့ပါလုိ႔ စကားက ျခင္းထဲ သူ႕ကိုယ္သူထဲ
                ထိုးႏႈိက္စမ္းေနတယ္
ေတာင္တက္သမားေတြအားလံုး တက္ဖူးၾကတဲ့ အဓိပၸာယ္နဲ႔
                မၿပံဳးမရယ္။              ။

ေဇယ်ာလင္း
၂၂ မတ္လ ၂၀၀၇

/*ကဗ်ာဆရာ ေဇယ်ာလင္း ရဲ႕  “၂၀၀၇ ေဇယ်ာလင္း” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ကပါ။*/