ႏွင္းစက္ေတြနဲ႔ ေအးခဲေနတဲ႔ညေပါ႔

အဲဒီညက ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးကို

ေၿမာက္ၿပန္ေလေတြ ကၾကီးစိုးထားတယ္

အေတြးေတြနဲ႔ ေယာက္ယက္ခတ္ေနတဲ႔ငါ

ဘယ္လိုမွ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ႔ဘူး

တစ္ေယာက္တည္းရယ္……..

အထီးက်န္ေနတဲ႔

ေဆာင္းေလေအးကို

အေဖာ္ၿပဳရင္း

ၾကယ္ေတြနဲ႔စကားေၿပာတယ္

မွတ္မွတ္ရရ လမသာခဲ႔ဘူူူး

တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္

ခံစားခ်က္ေတြ ဖလွယ္ၾကတယ္

နင္႔အေၾကာင္းေတြ သူ႔ကိုရင္ဖြင္႔ေနတုန္း

ဓူ၀ံၾကယ္က ငါ႔ကိုႏွစ္သိမ္႔တယ္

စိတ္မခိုင္ေတာ႔တဲ႔ ၾကယ္ေတြက

လမိုက္ေနတဲ႔ ေကာင္းကင္ယံကေန

တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ ေၾကြက်တယ္…………..

ဒီဇင္ဘာ ဆီးႏွင္းစက္ေတြရဲ႔ကာရန္အတိုင္းေပါ႔

တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္က အလိုက္တသိနဲ႔

ငါ႔အေတြးေတြ ရြက္လႊင္႔ႏိုင္ေအာင္

ေဖးမတယ္……….

တိုးတိတ္ေနတဲ႔ ငါ႔ႏွလံုးခုန္သံနဲ႔အတူ

ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြက

လမိုက္ညရဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပိုဒ္ အၿဖစ္

ထြက္က်တယ္………