ကိုယ္ေထာင္တဲ. ေက်ာ.ကြင္းထဲ
ေၿခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္ နေမာ္နမဲ.နဲ.
ထပ္တလဲလဲ ၿပန္က်ေနတဲ.လူ

သနားစရာေတာ. မေကာင္းပါဘူး
ေမ်ွာ္လင္.ခ်က္ ၿမီးေကာင္ေပါက္ေတြကို
(အမွတ္သည္းေၿခမရွိ)
ေက်ာသပ္ရင္သပ္ ေမြးထားတတ္တဲ. လူမ်ိဳး

ေသရာပါမယ္. နာက်င္ခါးသီးမႈေတြက
တစ္စတစ္စ လႈိက္စားေနလိုက္တာ
ဟိုးအတြင္းဘက္ ၀ိဥာဥ္ေတာင္
ၿဖဴေလ်ာ္ပါးလ်လို. ေနပါေရာ.လား

ဒီလိုနဲ.
ငါ.ဇာတ္သိမ္းခန္းကို ငါၿမင္ေနရၿပီမို.
ႏႈတ္ဆက္ခဲ.ပါတယ္ ခ်စ္သူ…
တစ္သက္လုံးအတြက္ေပါ.
နင္ေပးတဲ. ဒဏ္ရာက အမာရြတ္ကို
မေပ်ာက္မပ်က္ ထိန္းသိမ္းရင္း
နာၾကည္းတတ္ေအာင္
ၾကိဳးစားသင္ယူရဦးမယ္