ဘ၀နဲ့ရင္းကာ ခ်စ္ခဲ့တာေတြ….
ေလျပင္းနဲ့အတူ..လြင့္ပါးေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့တာ…။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေပးျပီးမွ ရုပ္ေသးရုပ္လို..
မင္းအတြက္ ကျပအသံုးေတာ္ခံ သက္သက္ဆိုတာ..
ငါ့မ်က္ရည္ေတြၤရင္းျပီးမွ…သိလိုက္ရတယ္….။
 
ရင္ထဲမွာတစစ္စစ္နဲ ့ စူးရွတဲ့ဒဏ္ရာေတြကို…
ေျဖေဖ်ာက္ဖို့အတြက္ သက္သက္နဲ့…
ညေနေစာင္းရဲ ့ ထြက္သက္ေတြေအာက္မွာ…
ပုလင္းကိုင္….ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ေနေလရဲ ့…။

ငါ့အေပၚသစၥာမထားႏိုင္ပဲ…
ေမတၱာေတြမ်ားေနတဲ့ မင္းအတြက္…
အခ်စ္ပာာ အသြားအျပန္ဆိုတာ မစမ္းေတာ့ဘူးလား…။

ပာုိတစ္ခ်ိန္က ငါ့ေကာင္းကင္ကို အလံလႊင့္ထူျပီးခဲ့မွ…..
အခုေတာ့ ငါကိုယ့္ငါ ဗီလိန္တစ္ေယာက္လို…
ဖန္တီးေနခဲ့မွန္း ငါသိရတယ္………..။

နင့္ရင္ထဲကို ဘာသာမျပန္တတ္တဲ့..
ငါ့အတြက္…မာနေတြေအာက္မွာ..
ဒူးေထာက္ထားရတာကိုေတာ့ မ်က္ကြယ္ျပဳလုိက္ပါေတာ့….။