ထြက္လို႕မရတဲ့
စည္းဝိုင္းထဲ
ငါ့ေျခေထာက္နဲ႔ငါ
အလုပ္ေတြရႈပ္…
အလင္းေရာင္ေတြ႕မွ
ငါလန္႔ႏိုးခဲ့
မနက္ခင္းဆိုတာ
သည္အရာလား …

က်ိန္စာေတာ့
မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး
ငါ့မနက္တိုင္း
လမသာခဲ့တာ
ေဟာ …ဟိုမွာ
အေရာင္မစံုတဲ့
ၾကယ္ေလးေတြေတာင္
ေနရာေပးမဲ့ ေကာင္းကင္
ရွိရွာတယ္ …

ေၾကြၾကေနတဲ့
သစ္ရြက္ေတြရဲ႕
ဒိုင္ယာရီ( diary) ကို
သူ႕သစ္ပင္ၾကီးက
သိတာမဟုတ္ဘူး …
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔
အခ်င္းေဆးေနတာကို
ဒါသူေသာက္ဖို႔
ေရလားတဲ့ေလ ….

မသဲတဲ့မိုး အတြက္
လြန္ဆြဲပြဲတစ္ခု
မဆက္သခ်င္ဘူး …
ဒါဟာ ကံတရားတစ္ခုဆို
မိုးေတြညိဳလာလည္း
ငါက ထီးယူ ျဖစ္မွာ
မဟုတ္ေတာ့ဘူး …

ေရာ့မင္းအတြက္
မနက္စာတဲ့
အလြမ္းေတြခ်ည္း
ဖိေကၽြးေနတာ …
မခါးသီးသလိုပဲ
မခ်ိဳၿမိန္လွပါ ..

မနက္ခင္းတစ္ခုကို
ဒီလိုပဲ
ငါျဖတ္သန္းေနက် ..
ေယာက္ယက္ခတ္ၿပီး
မနက္ခင္းထဲပဲ
ငါျပန္လွဲ …

အခ်ိန္ကေတာ့
ဒါသူ႕အလုပ္သူလုပ္တာတဲ့
ငါ ဘာမွျပန္မေျပာလိုက္ပါဘူး ..
ဟုတ္လည္း ဟုတ္ပါတယ္
ခ်စ္ျခင္းလက္မဲ့က
ငါေလ …
မနက္ခင္းတစ္ခုနဲ႔
အတူေပါ့ ..

သက္ေထြး
၂ဝဝ၅