ကဗ်ာ…..ဒါ နင့္အတြက္ေတာ့ ေနာက္ဆံုးကဗ်ာ

အခ်စ္လို႔နင္ေခၚတဲ့ ေခါင္းစဥ္တ၇ားေအာက္မွာ…ငါ…..

ေသြးစြန္းတဲ့မနက္ေတြလည္း ငါျဖတ္ဖူးတယ္….ခဏေလးနဲ႔..ပ်က္….ျပယ္

လြယ္လြယ္နဲ႔ ပြင့္ခဲ့တဲ့ စံပယ္မဟုတ္ေပမယ့္……ငါ့အတြက္ေတာ့ လြယ္လြယ္ပဲ လြင့္ခဲ့သလား..ကဗ်ာ….

နင္ေျပာသလိုေပါ့..နင္လည္းပဲမမွားပါဘူး….ငါလည္းပဲ..မမွားပါဘူး……

ထူးထူးျခားျခားလြဲတတ္တဲ့ ကံတရားၾကားက ငါတို႔က သားေကာင္…..

အဲ့လိုပဲ ငါ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ကံတရားကို တစ္သက္လံုးပံုခ် ..ေနသြားရမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဖူးတယ္

ခဲခဲယဥ္းယဥ္းနဲ႔ရူးခဲ့ဖူးတဲ့….အနမ္းေတြအေ၀း…..ဟိုး…..အေ၀း…မွာ

တကယ္ေတာ့ နင္ကိုယ္တိုင္ထားသြားခဲ့တာပါ

အရာရာ အသားက်ဖို႔အတြက္…ငါ…

နင္ေျပာသလိုတစ္မနက္စာေလာက္ေတာ့ ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္မိသား……

ဒါ လြမ္းစရာပါ…..တကယ္ေတာ့ ဒါ……လြမ္းစရာ…..

ရင္ဘတ္ျခင္းနီးကပ္မွ ရင္ခုန္သံျခင္းနီးစပ္တာမဟုတ္ပါဘူး….လို႔လည္း….ေျပရင္းနဲ႔ တခါကငါရူးဖူးေသးတယ္

ငါ..မရွိရင္ …… ငါ  ဆိုတာမသိေတာ့မယ့္လူေတြၾကားထဲမွာ..ငါ  ခပ္ပါးပါးေလးပဲက်န္တယ္

ဘုရားေမ့….တရားေမ့..ငါ နင့္စကားေတြပဲ မ်က္လံုးထဲ ေ၀့ေနသလား…….

မေန႔ကအထိ ငါမွားတာပါ……ကဗ်ာ……တကယ္ေတာ့ ေခါင္းစဥ္ေလးေျပာင္းသြားယံုပါဟ…

နင္ ဆိုတဲ့…ေခါင္းစဥ္ေလး…..ငါဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလး…..ေျပာင္းလဲသြားယံုပါ…..

မနက္ဆို ႏိုးထလာမယ္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ခဏေတာ့ အိပ္ေပါ့

မနက္ေရာက္ေတာ့လည္း……… ၀မ္းစာအတြက္

ငါတို႔ ပိုက္ဆံေတြၾကားကို ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးတေခါက္ျပန္သြားက်ရမွာပါ

ကဗ်ာေရ..နင္သိလား……တကယ္ေတာ့ ငါတို႔က လူေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ ကံၾကမၼာ….

နင္ပ်ံမွ….ငါျပန္လာခဲ့တာပါ ကဗ်ာ…..

နင္ခ်န္လို႔ ငါက်န္သြားခဲ့တာပါ…..

နံရံၾကားမွာ တခါတခါ ငါတို႔ရြတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ သစၥာေတြမ်ား စူးဦးမလား…ငါ အခု..ဘုရား တ၇ားေတာ့ျမဲလာတယ္

ကဲ ကဲ..ကဗ်ာေရ……နင္လည္း နင့္ဘ၀နင့္ဇာတ္ကို ငါနဲ႔ ခဏရပ္

ကဗ်ာေရ……..ငါ..ဆိုတာ တစ္ခန္းရပ္……….