ဦးေဏွာက္ခ်င္း စီးခ်င္းထိုးေနတဲ့ ေခတ္မွာ
တ၀ါး၀ါးသန္းရင္းနဲ ့ ေနရက္ေတြေတာင္
မပီ၀ိုးတ၀ါးပဲ  ………..
ဘိန္းမုန္ ့သည္ရဲ့ ႏိုးစက္နဲ ့
မနက္တိုင္း မ်က္ႏွာသစ္လို
သံပတ္လို လူတန္းစား အလုပ္ကို
ရက္စြဲအလီလီ အထပ္ထပ္နဲ ့
မရိုးေသာ ေက်းဇူးတင္စကားေတြနဲ ့
အခါခါ ႏႈတ္ဆက္ျပီး …..
အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ေနာက္ထပ္
မျပီးဆံုးေသးတဲ့ ေျခရာေတြ အထပ္ထပ္
၂၄ နာ၇ီ ေအာ္ခ်င္တဲ ၾကက္
သန္ေခါင္ယံ ေသာင္းက်န္းတဲ့ ၀က္
လူျမင္တိုင္း ေဟာင္ခ်င္တဲ့ ေခြး
ျပံဳးတံုးတံုးနဲ ့လံုျခံဳေရး
ေကာင္းေရာဗ်ာ ……
ရိုးရွင္းလိုက္တဲ့ ဘ၀
အသျပာမေပးရတဲ့ အတင္းအဖ်င္း
မနက္ျပံဳးလို ႏႈတ္ဆက္တက္တဲ့
ညက မူးယစ္ထံုးထိုင္း
ဂ်ိဳကာနဲ ့ ၀မ္း၀သူ
သူလို ငါလို လူတန္းစားေတြနဲ ့
ခံစားခ်က္ခ်င္းေတာင္ ေကာ္ပီကူးတက္ခဲ့
ၾကာေတာ့လည္း ငါ့ကို ငါေတာင္ ငါမဟုတ္သလို
မွန္ထဲ အခါခါၾကည့္မွ ငါလည္း ေကာ္ပီပဲ…