လက္ပစ္ ေျခပစ္
နင္ ဖန္ဆင္းတဲ့
“ အမုန္းပင္လယ္ ” ကုိ
ငါ ကူးခတ္ . . .
အခုထိ ငါ့ ေတာင္ပံ ေတြ နာတုန္းပဲ   . . . .

ငါေရးထားတဲ့
“ နင့္ အေၾကာင္း မာယာ ” ကုိ
နင္ လက္ခံ လိုက္စမ္းပါ
ဒါေပမဲ့ . . .
နင္ ေရးတဲ့
သတ္ပံု အမွားနဲ ့က်မ္းစာ
ငါ မနာယူဘူး 
ဒီ ရာဇ၀င္ ျပန္ဖတ္တုိင္း
ငါ ေရဆာဆာ ေနလို ့  . . .

အျပံဳးကုိ ေလးေတာ္ တင္ျပီး
ငါ့ကုိ မပစ္လြတ္စမ္းပါနဲ ့
ျမွားမွန္တာထက္
စကား မွန္တာက
အခုထိ ဒဏ္ရာ မက်က္နုိင္လို ့
နင္ ျပံဳးတတ္တုိင္း
ငါ တစ္ဆစ္ဆစ္ နာတတ္တုန္း ပဲ . . .

င့ါ ခ်စ္သူ . . .
နင့္ အျပံဳးေတြကုိ ဇကာတင္ျပီး
စစ္ ၾကည့္စမ္းပါ
မာယာ ဘယ္နွစ္မ်ိဳး
တင္က်န္လုိ ့ထြန္းမလဲလို ့
နင္ ဒရြတ္တုိက္ ဆြဲဆြဲေနလို ့
ငါ့ အသဲလဲ စုတ္ျပတ္သတ္ေနျပီ
ငါ “ဒံုးေ၀း” လြန္းေနတာ မဟုတ္ဘူး
ငါ ခ်စ္တတ္လြန္းေနတာ
ခ်ိန္ခြင္ ထက္ က လ်ွာ
ဘက္ မလိုက္တတ္ဘူးဆုိရင္
ငါ့ဘက္ အေလးသာ ေပးၾကည့္စမ္းပါ  . . .

အလ်ား နဲ ့အနံ မရွိတဲ့
အမွား နဲ ့အမွန္ မွာ
အသြား အျပန္ က မရွိစတန္းေလ
ငါ မွားတုိင္း မင္းလိုက္မွားမယ္ဆုိရင္
နားလည္မွဳေတြက ကီးေတြ မွားေနလိမ့္မယ္
ခ်စ္သူေတြ မွာ
အဲဒီ ၾကိဳးေတြ လြတ္ရင္
အားလံုး သစ္ကုိင္းလြတ္တဲ့ “ေမ်ာက္” ေတြ ျဖစ္ကုန္မွာေပါ့ . . .

မွားယြင္းစြာ ေရးတဲ့ စကားပဲ ထားပါေတာ့
မင္း လဲ ငါ့ကုိ ခ်စ္ခဲ့တယ္
ငါလဲ မင္းကုိ ခ်စ္ခဲ့တယ္
တု တာ နဲ ့စစ္တာ
ဘာ “ေပတံ” နဲ ့တုိင္းမလဲတဲ့လား
ငါ့အတြက္ေတာ့ သစၥာနဲ ့တုိင္းမယ္
စစ္တုရင္ ကစားပြဲ မဟုတ္လုိ ့
မင္းလဲ အကြက္ေတြ ေလ်ွာက္မေရြႊ ့နဲ ့
ခံု ေပၚက အရွံဳးက
ျပန္ နုိင္ေအာင္ တုိက္လုိ ့ရတယ္
အခ်စ္နဲ ့တိုက္တဲ့ စစ္ပြဲ မွာ
ရွံဳးနိမ့္သူက အလံျဖဴ မလဲစတမ္းေလ . . .

ငါ . . .
ေခြ်းထြက္ မ်ားခဲ့လဲ
ေသြးထြက္လဲ မ်ားတုန္းေလ
ကဲ . . .နယူတန္
ခင္ဗ်ား အယူအဆ က်ဳပ္ ဆန္ ့က်င္ျပီ ဗ်ာ
ငါ့ လမ္းက ခဲ သလဲ ေတြကုိ သန္ ့စင္
သမုဒယ စစ္စစ္ကုိ
ငါ ေပးထားခဲ့ပါ လ်က္ နဲ ့ . . . .
. ……………………
ဒါ ဆုိ နင္မက္တာ ဘာလဲ         ။ ။ ။

နင္က “ျငိမ္းခ်မ္းေရး” ကုိ
မီးတက္ရွိဳ ့မွေတာ့
ဒီ တရား စီရင္ေရးမွာ
ငါ ကုိယ္တုိင္
နင့္ကုိ ၾကိဳးစင္တင္မယ္             . . .
ငါ ကုိယ္တုိင္ ၾကိဳးစင္တင္မယ္  . . .  ၊၊     ၊၊