လျခမ္းအဝါကိုျမင္လို႔
ေကာင္းကင္ကိုမျမင္လိုက္ဘူး။
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္
ရြာ႐ိုးကိုးေပါက္ ေဝးခဲ့မိတယ္။

ေကာင္မေလးေရ
ငါ့ရဲ႕အေမတစ္ဝက္၊ ေဆာင္းရာသီတစ္ဝက္ ေကာင္မေလးေရ
ငါ့ကို ကယ္ပါ။

ငါ့ကို ကယ္တင္တယ္လို႔ သေဘာမထားဘဲ
ငါ့ကိုပဲ ကယ္ပါ
မင္းရဲ့ အျဖဴတစ္ဝက္ရဲ့ အျဖဴတစ္ဝက္ေလာက္
ငါ့ကိုဆြတ္ေပးပါ။

ရင္ဘတ္က ၾကယ္ေငြ႔ေတြ ျဖာက်လာတဲ့အထိ
ငါ ပြင့္ပစ္လိုက္ခ်င္လို႔ပါ။

တာရာမင္းေ၀

(မိုးေခါင္လို႔တီးတဲ့ဗံုသံ)