တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔ ညနက္ကို

ရွည္လ်ားတဲ႔ သက္ၿပင္းခ်သံတစ္ခုနဲ႔

ၿဖိဳခြင္းလိုက္တယ္

အရာရာကေတာ႔

ေအးေအးေဆးေဆးရွိသလိုပဲ

တိတ္ဆိတ္ေနသလိုထင္ရေပမယ္႔

ေနာက္က်ိေနတဲ႔ ငါ႔စိတ္ကိုယ္ငါ

စကားသံက်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ေၿပာေနမိတယ္

ရႈိက္သြင္းလိုက္တဲ႔

ေလတစ္ဆုပ္ကို အရသာခံၾကည္႔မိတဲ႔အခါ

ေဆာင္းအေငြ႔အသက္ တစြန္းတစေတာ႔

အေငြ႔ပ်ံမတက္လုေသးဘူး

မွိန္တလွည္႔ လင္းတလွည္႔နဲ႔

အလုပ္မ်ားေနတဲ႔ ၾကယ္ေတြကို

စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ ငါ

ေရတြက္ၿဖစ္တယ္

ပြတ္ခါသီခါနဲ႔ ေလညင္းကၿဖတ္တိုက္သြားတဲ႔အခါ

ဘာမွမဆိုင္ပါပဲ

နင္႔ဆံႏြယ္ေတြကို သတိရတယ္

အတိတ္ကၿဖစ္ရပ္ေတြက

အမွတ္မထင္နဲ႔

လာ … လာတိုက္ဆိုင္ေနတဲ႔အခါ

မရည္ရြယ္ပါပဲနဲ႔

မ်က္ရည္အစအနေတြ

ငါ႔မ်က္၀န္းေထာင္႔မွာ တြဲလြဲခိုဖို႔

ေနရာလုေနၾကတယ္

အတိတ္အရိပ္ေတြကေနမြန္းက်ပ္လာတဲ႔အခါ

ေအးခဲေနတဲ႔ မုန္းတီးမႈေတြကိုပဲ

ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔ ပစၥဳပန္ကို

ေလွာင္သလို ခပ္ေထ႔ေထ႔ၿပံဳးမယ္

အားလံုးနဲ႔မဆိုင္သလိုၿဖစ္ေအာင္လို႔

ေလာကၾကီးကို မ်က္လံုးမွိတ္ထားေတာ႔လည္း

စံုလံုးကန္းတယ္လို႔ စြပ္စြဲၾကၿပန္တယ္

ခ်စ္တတ္မယ္ၾကံခါရွိေသးတယ္

ေလာကဓံၾကီးက အသည္းခြဲၿပန္ပါေရာ

စိတ္နာနာနဲ႔ ကဗ်ာပဲေရးေတာ႔မည္ဆိုေရာ

ကာရန္တစံုတရာမထြက္ပဲ

အလြမ္းေတြနဲ႔ပဲ ဦးေႏွာက္က တစ္ဆို႔ေနတယ္

အမွတ္တရေတြကို ကုစားေပးႏိုင္ဖို႔

အခ်ိန္ဆိုတဲ႔ ေဆးဆရာလိုတယ္ဆိုပဲ

အခုအခ်ိန္ထိေတာ႔ အတိတ္ကေနရုန္းမထြက္ႏိုင္ေသးတဲ႔

ငါရဲ႔ စိတ္ကို သူကလည္း လက္ေၿမာက္ထားၿပန္တယ္

အတိတ္ရဲ႔ေပ်ာ္စရာအမွတ္တရေတြမွာပဲ

က်က္စားခ်င္ေနတဲ႔ ငါ႔စိတ္က

အလြမ္းေတြနဲ႔ ေအးခဲေနတဲ႔

ငါ႔အာရံုကို ထားခဲ႔ၿပီး

အေတြးေတြကို အေဖာ္ၿပဳလို႔

ခံစားခ်က္တစ္စံုတစ္ရာအတြက္

မသိဟန္ေဆာင္ေနတယ္

ေအးစက္ေနတဲ႔ ႏွလံုးခုန္သံေတြက

အခုေတာ႔လည္း ဆီကုန္ခါနီး

အင္ဂ်င္တစ္ခုလို ဦးတည္ရာမဲ႔

ယိမ္းထိုးေနတယ္

အားလုံးကို ေမ႔ပစ္လိုက္ခ်င္ၿပီ

အတိတ္တစ္စံုတစ္ရာမွာ

ပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ဖူးတဲ႔

ေပ်ာ္ရႊင္မႈတစ္စြန္းတစ္စအတြက္ကို

ငဲ႔ကြက္မယ္ဆုိရင္ေတာင္

ပစၥဳပန္အတြက္ အရင္းအႏွီးက

ၾကီးလြန္းေနသည္ေလ …