မ်က္ရည္ခံထိုး..မခၽြဲႏြဲ႕တတ္ေပမယ့္
အလံျဖဳတလႊင့္လႊင့္နဲ႕
နင္..ျပန္ခ်စ္လာမယ့္…
တေန႕ကို..ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ရတာပါ။

ပကာသနေတြ အထပ္ထပ္
ကာ မျပႏိုင္ေပမယ့္
နင္လိုသမွ်ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ဖို႕
……အပင္ပန္းခံ
ၾကိဴးစားေနခဲ့တာပါ။

အခုဆို……
ငါသိပ္ျမတ္ႏိုးတဲ့
နင့္မ်က္၀န္းေတြမွာ…..
အျခားသူအရိပ္နဲ႕……ၾကည္ႏူးတတ္ေနျပီ

ငါ….သိပ္တြယ္တာတဲ့..
နင့္အျပံဳးေတြ…
တပါးသူအတြက္…ရည္စူးေနတတ္ျပီ။

ေ၀ဒနာေတြ…အထပ္ထပ္
ဒဏ္ရာေတြ..နက္သထက္နက္လာေပမယ့္
ဟိုဘက္လွည့္လို႕ေၾကြ…
မ်က္ရည္မိုးတိတ္တဆိတ္
ငါ့ေၾကာင့္ ……နင္
ေတြေ၀မွု မျဖစ္ေစရဘူး….။

ငါသိပ္ခ်စ္တဲ့..
နင့္ႏွလံုးသားထဲ…..
ငါမဟုတ္တဲ့သူ…ေနရာယူခဲ့ျပီပဲ…..
ႏွလံုးသား…အသည္းေတြ
တဆစ္ဆစ္နဲ႕..နာက်င္ခံစားရသမွ်
အရိပ္ေတာင္…
မျမင္..မထင္ေစခဲ့တာ
ငါ့အတြက္နဲ႕ နင္…..ေ၀ခြဲမရ
မျဖစ္ေစႏိုင္ဘူး။

နင္သာ တကယ္ေပ်ာ္ရႊင္မယ္ဆို
2 ဦးလံုးငိုေဆြး ရမယ့္လမ္း….
ဘယ္ေတာ့မွ….ငါမေရြးရက္ခဲ့ဘူး…
ဒီ ပံုျပင္ထဲ…ငါတစ္ဦးသာ
“ေၾကကြဲသူ” ျဖစ္ပါေစ…ေတာ့။