ငါအသက္ က ၂၀
ငါ ေက်ာ္ ျဖတ္ ခက္တဲ့
Valentine ေန႕ မ်ားစြာ…..
ငါ အတြက္ ထိုေန႔ေတြ က
ကြက္လပ္ မရွိတဲ့
အေျဖ တစ္ခုပဲ….။
အေမး မရွိပဲ ငါတစ္ေယာက္တည္းေျဖ
ကြက္လပ္ မရွိပဲ ငါတစ္ေယာက္တည္းျဖည့္
နင္ ေစာင့္ပါဆိုလို႔
ငါေစာင့္ခဲ့ရတယ္
နင္ မေျပာနဲ႔ ဆုိလို႔
ငါ မေျပာခဲ့ဘူး
ဒါေပမဲ့လည္း
မေျပာဘဲ ေစာင့္ခဲ့တဲ့
ငါ့အတြက္
နင္က ေတာ့ ခပ္ တည္ တည္ ပဲ
လွည့္ထြက္သြားခဲ့တယ္ေနာ္…..။
အခ်စ္ဆိုတာကို
ဘာလဲလို႔နင္ ငါ့ကိုေမးတယ္
တျခားေကာင္ေတြ နဲ႔
နင္ တြဲ ခဲ့တံုးက ေကာ
နင္ေတြ႕ခဲ့လို႔လား
နင္ က ငါ့ထက္စာရင္
Valentine Day မ်ားစြာ ေပ်ာ္ခဲ့ရမွာပါဟာ….။
ေစာင့္ျမဲ ေစာင့္ေနရတဲ့ငါအတြက္ေတာ့
ခပ္ေပါ့ေပါ့ အိပ္မက္ ေတြ ကလြဲရင္
ခပ္ေစာငး္ေစာင္းေလး  ငဲ့ၾကည့္ျခင္းေတာင္
မခံခဲ့ရဘူးေလ….။
အဲ့ဒီ ေန႕မွာ နင္ေပ်ာ္တယ္
နင္လက္ေဆာင္ေတြ ရတယ္
နင္ေခ်ာကလက္ေတြ ရတယ္
ဒါေပမယ့္
ငါ ေပးတာမပါခဲ့ ပါဘူး…..
နင့္အတြက္သိမ္းထားတဲ့
ေခ်ာကလက္ေတြ
လက္ေဆာင္ေတြ ဟာ
ရင္ ဘက္ၾကီးနဲ႕မဆန္႕ေတာ့ရင္
ေပါက္ထြက္လာလိမ့္မယ္လို႔ထင္တယ္…..။
ငါဆီမွာ အေတြး တစ္ခုရွိတယ္ေလ…
ငါမေပ်ာ္ခဲ့ရတဲ့ အဲ့ဒီခ်စ္သူမ်ားေန႔မွာ
နင့္ရဲ႕လက္ကိုတြဲ ျပီး
ခ်စ္သူေတြ အတြက္
ပံုေဖာ္ထားတဲ့
ခ်စ္သူမ်ားေန႔ပုံရိပ္ျဖစ္တဲ့
ေခ်ာကလက္ေတြစားရင္း
ေဖေဖာ္၀ါရီ ရဲ႕ေလနုေအးေတြၾကားမွာ
ေကာင္းကင္ျပာၾကီးရဲ႕ေအာက္
ျမက္ခင္းစိမ္းၾကီးရဲ႕ အေပၚ
နင္က ငါေပးတဲ့လက္ေဆာင္ေလးကို ၾကည့္ေပါ့
ငါကေတာ့ နင္နဖူးျပင္ေပၚကေန
က်ေနတဲ့ ဆံႏြယ္ေလးေတြကို
ခပ္ဖြဖြေလး ေရတြက္ ၾကည့္ခ်င္မိယံုပါ
ဒါေတြျဖစ္လာဖို႔
ငါေစာင့္ခဲ့တဲ့ ရက္ေတြ မ်ားျပီ
ငါ ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြ မ်ားျပီ
တစ္ေန႔ေတာ့ …….။